Για τη συνέχιση της πορείας της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής (ΠΕΑ), αλλά και τη βοήθεια που πρέπει να προσφέρουν οι ομογενείς μας στην Ελλάδα, μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο νέος πρόεδρος της ομογενειακής οργάνωσης, που είναι μια από τις ισχυρότερες στις ΗΠΑ, με 85 σωματεία και περί τα 15.000 μέλη.
Ο Τζων Μάνος (Ιωάννης Μανουκαράκης), δηλώνει ότι τα σχέδια μπορούν να υλοποιηθούν, αρκεί να υπάρχει πίστη σε αυτό που αναλαμβάνει κάποιος και διάθεση για συνεργασία από όλους. Και τότε, όπως λέει, οι προκλήσεις μπορούν να γίνουν ευκαιρίες.
“Υπάρχουν δύο τρόποι να αντιμετωπίσει κανείς την κατάσταση- να δει το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο. Οι Κρήτες της Αμερικής είμαστε αισιόδοξοι και αναζητούμε, μέσα στην κρίση, ευκαιρίες για νέα δυναμικά ξεκινήματα”, δηλώνει ο κ. Μάνος.
“Η απάθεια και η απαισιοδοξία είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι. Ως Αμερικανοί πολίτες έχουμε βιώσει σχετικές εμπειρίες και γνωρίζουμε ότι η οικονομία των ΗΠΑ θα επιδεινωθεί και πάλι. Ωστόσο, είμαστε σίγουροι ότι μετά τους κλυδωνισμούς η παγκόσμια οικονομία θα βρει νέα σημεία ισορροπίας και θα προκύψει πιο εξυγιασμένη και δίκαιη για τους πολίτες. Το μέλημά μας είναι το πώς θα συμπαρασταθούμε τώρα στην πατρίδα, να γίνει ξανά δυνατή. Χρειάζεται δράση και νέο όραμα, για ένα καλύτερο και δικαιότερο μέλλον για όλους”, συμπληρώνει.
Αυτός είναι, άλλωστε και ο σκοπός του ταξιδιού του στην Κρήτη, όπου με την ευκαιρία του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών, είχε διαδοχικές συναντήσεις με τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ειρηναίο, με την ηγεσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με Πρυτάνεις και Προέδρους Ανωτάτων Εκπαιδευτικών και Ερευνητικών Ιδρυμάτων.
“Πρωταρχικός σκοπός του ταξιδιού είναι το να διερευνήσουμε από κοινού με την ηγεσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τους ακαδημαϊκούς του νησιού, τρόπους προβολής της Κρήτης στην αμερικανική αγορά ,ως ιδανικού τουριστικού προορισμού στη Μεσόγειο και ταυτοχρόνως των προϊόντων και υπηρεσιών της, ξεφεύγοντας από τα ‘στεγανά’ της Ελληνο-Αμερικανικής Κοινότητας. Θέλουμε όλοι να αισθανθούν ότι στην Αμερική ο ισχυρός σύμμαχος της Κρήτης είναι η Παγκρητική Ένωση”, τονίζει ο κ. Μάνος.
Έμφαση στη νέα γενιά
Πρώτη προτεραιότητα του νέου προέδρου της ΠΕΑ είναι η Νεολαία. “Οι νέοι και οι νέες της Παγκρητικής Ένωσης, είναι γεμάτοι πάθος και αγάπη για κάθε τι ελληνικό και κρητικό. Ήρθε η ώρα να τους δώσουμε πρωτοβουλίες στην ελληνοαμερικανή κοινότητα, να στηρίξουμε τις σπουδές τους, αλλά και την επαγγελματική τους ανέλιξη, για να αναδειχθούν οι αυριανοί ηγέτες μέσα στο αμερικανικό γίγνεσθαι”, αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μάνος.
Με αυτό το σκεπτικό, η ΠΕΑ αναπτύσσει ένα νέο πρόγραμμα, το “Μentoring”, αξιοποιώντας επιτυχημένους Κρητικούς σε όλους του τομείς της αμερικανικής ζωής, οι οποίοι θα συμβουλεύουν, θα καθοδηγούν και θα δίνουν την ευκαιρία σε νέους ομογενείς να εργάζονται κοντά τους.
“Θα ήταν ευχής έργο στα προγράμματά μας αυτά να δινόταν η ευκαιρία να συμμετάσχει, αρχικά, ένας μικρός αριθμός Κρητικών, που σταδιακά θα αυξάνει”, λέει ο κ. Μάνος.
“Θα μπορούσαμε, επίσης, να συντονίσουμε τις δυνάμεις μας για την υποστήριξη και ενίσχυση προγραμμάτων ανταλλαγής φοιτητών, ώστε να δοθεί η ευκαιρία σε περισσότερα Κρητικόπουλα να επισκεφθούν τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και σε Κρητικόπουλα της Αμερικής, σε Ελληνο-Αμερικανούς και Αμερικανούς, να έρθουν στην Κρήτη”, προσθέτει.
Μια από τις πρωτοβουλίες της Παγκρητικής είναι και η δημιουργία του ‘Μινωικού χωριού’ στο Ατσιπόπουλου, που η ΠΕΑ ευελπιστεί να γίνει μεγάλη και μακροπρόθεσμη επένδυση για το νησί. Ήδη, έχει ξεκινήσει η πώληση, με το σύστημα του time-sharing.
Η ΠΕΑ εκδίδει και ένα πετυχημένο μηνιαίο πολυσέλιδο περιοδικό, το “Κρήτη Magazine”, το οποίο διανέμεται σε 3.500 νοικοκυριά, διαβάζεται από 12.000 αναγνώστες και ελκύει ολοένα και περισσότερους διαφημιστές, ενώ η ιστοσελίδα της οργάνωσης ανανεώνεται και εμπλουτίζεται διαρκώς.
“Και τα δύο μπορούν να αξιοποιηθούν σε μια συντονισμένη εκστρατεία προβολής της Κρήτης, των υπηρεσιών και των προϊόντων της, του πολιτισμού μας, ευρύτερα, αναδεικνύοντάς την ως έναν από τους ιδανικότερους προορισμούς στη Μεσόγειο”, επισημαίνει ο πρόεδρος της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής.
“Η Κρητική Λέσχη, το δεύτερο σπίτι μας”
Στην Αμερική, ο Τζων Μάνος έφτασε στην τρυφερή ηλικία των επτά χρονών, μαζί με τους γονείς του, Γιώργο και Ελένη και την μόλις οκτώ μηνών αδελφούλα του, Δέσποινα. Από το Βιλανδρέδο Ρεθύμνου, βρέθηκαν στο Σικάγο, όπου τους περίμεναν συγγενείς και φίλοι.
“Κυριολεκτικά φτάσαμε εκεί με μια βαλίτσα στο χέρι. Χρόνια δύσκολα. Κυριαρχούσε η αγωνία για την καθημερινή επιβίωση, αλλά και για τα παιδιά που έπρεπε να μείνουν κοντά στον Ελληνισμό, στην εκκλησία, να σπουδάσουν”, θυμάται.
“Δυσκολεύτηκαν πάρα πολύ τα πρώτα χρόνια οι γονείς μας, μη γνωρίζοντας και τη γλώσσα. Στο Σικάγο υπήρχε, βέβαια, η Κρητική Λέσχη, από το 1926, που ήταν για όλους μας το δεύτερο σπίτι μας. Εκεί, ένοιωσα τι σημαίνει να είσαι Κρητικός, έμαθα την αληθινή σημασία των λέξεων φιλότιμο και φιλοξενία. Εκεί έμαθα να χορεύω, να φτιάχνω κρασί, ρακί, εκεί πήρα τα πιο πολύτιμα μαθήματα της ζωής μου, που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μου σωστά και με έκαναν τον άντρα, τον σύζυγο και τον πατέρα που είμαι σήμερα”, υπογραμμίζει ο κ. Μάνος.
Η Κρητική Λέσχη ήταν τότε για τους Κρήτες απόδημους ο τόπος συνάντησης και επικοινωνίας με τούς άλλους Κρητικούς. Αντάλλασαν αναμνήσεις, μοιράζονταν τη νοσταλγία για τα χωριά τους και την αγάπη τους για το όμορφο και αγαπημένο νησί που άφησαν πίσω. Βοήθησαν ο ένας τον άλλον στο ξεκίνημα της νέας τους ζωής.
“Μας έλεγε ο πατέρας μου, που σήμερα δεν ζει πια, ότι θα μείνουμε μόνο για πέντε χρόνια και μετά θα πάμε πίσω στην Κρήτη μας. Αυτό ήταν το όνειρο όλων, που δυστυχώς δεν ευοδώθηκε. Και λέω δυστυχώς, γιατί όσο καλά και να είμαστε σήμερα, πάντα η Ελλάδα μας λείπει. Έτσι μας διδάξαν οι γονείς μας”, λέει με συγκίνηση ο κ. Μάνος.
Τα πρώτα χρόνια ένιωθαν το ρατσισμό, καθώς ήταν για τους υπόλοιπους Αμερικανούς τα “αουτσάιντερ”. Σήμερα, όμως, τα παιδιά τους ξεχωρίζουν και αυτό δεν είναι τυχαίο. “Οι Έλληνες στην Αμερική- λέει- είμαστε από τις πρώτες φυλές, που κατάφεραν να σπουδάσουν τα παιδιά τους και αυτό είναι, πιστεύω, το μεγαλύτερο κατόρθωμα των πρώτων Ελλήνων μεταναστών”.
Ο ίδιος είναι απόφοιτος της Αρχιτεκτονική Σχολής του Πανεπιστημίου του Ιλινόι (Τεχνολογία Οικοδομών, Bachelor’s degree, 1984). Μετά την πρακτική εξάσκηση στον τομέα της Αρχιτεκτονικής, ασχολήθηκε με την ανοικοδόμηση κτηρίων. Την περίοδο εκείνη ίδρυσε με τη σύζυγό του Έλενα Κυριακού μια εταιρεία σχεδιασμού και κατασκευής στο Τένεσι, όπου παρέμεινε για οκτώ χρόνια.
Πρόεδρος της Bank Financial από το 1998, του μεγαλύτερου στις ΗΠΑ Τραπεζικού Οργανισμού του Ιλινόι, με εξειδίκευση στις εμπορικές και κτηματομεσιτικές δανειοδοτήσεις, ο Τζων Μάνος δηλώνει παντού πως είναι υπερήφανος Κρητικός, με ρίζες γερές.
Τώρα, όπως και όλοι οι ομογενείς, δηλώνει πως με χαρά βρίσκεται στη θέση των γονιών του. Φροντίζει κάθε χρόνο να έρχεται οικογενειακώς στην Ελλάδα, για να έχουν τα τρία του παιδιά συνεχή επαφή με τους συγγενείς, αλλά και την ελληνική πραγματικότητα.
“Η χαρά μου είναι να βλέπω σήμερα την Πατρίσια, τον Γιώργο και την Ελένη να έχουν δεθεί τόσο πολύ με την Ελλάδα, με τον τόπο μας και υπερήφανοι να δηλώνουν Έλληνες, Κρητικοί. Παρ΄ όλο που η σύζυγος είναι από τη Νεμέα, όταν ερχόμαστε στην πατρίδα, πρώτη στάση για όλους μας είναι η Κρήτη, κάτι που επιθυμεί και η ίδια”, θα μας πει γελώντας.
Μεγάλωσε με τις ιστορίες του παππού του
Στην Ελλάδα, ο Τζων Μάνος ήρθε για πρώτη φορά επτά χρόνια μετά τη μετανάστευση της οικογένειας. “Ήρθα μόνος μου, το 1974, καθώς δεν επαρκούσαν τα χρήματα να ταξιδέψει όλη η οικογένεια. Ήμουν ήδη 14 ετών. Αυτή ήταν η επιθυμία των γονιών μου, το ήθελα και εγώ πολύ. Ήταν συγκινητικό να βρίσκομαι μετά από τόσα χρόνια στον τόπο, όπου γεννήθηκα. Οι εικόνες που είχα στο μυαλό μου, ενισχυμένες από τις ατέρμονες αφηγήσεις στο σπίτι, πήραν και πάλι χρώμα”, σημειώνει.
Η πιο έντονη ανάμνηση είναι αυτή του πατέρα της μητέρας του, ο οποίος έζησε στη Γιούτα των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1911 έως το 1917. Με την έντονη προσωπικότητά του “μάγεψε” το νεαρό Γιάννη και τον έκανε υπερήφανο με τις ιστορίες που του διηγιόταν για την αντίσταση των Κρητών κατά τους Γερμανούς, στην οποία είχε λάβει ο ίδιος ενεργά μέρος.
“Ο παππούς μου, Ευστάθιος Λουκογιωργάκης, από το Βιλανδρέδο Ρεθύμνου, ήταν ένας από τους συνεργάτες της ομάδας των ριψοκίνδυνων Κρητικών, που απήγαγαν στις 26 Απριλίου του 1944 τον υποστράτηγο Κράιπε. Ο ίδιος είχε λάβει μέρος και στη Μάχη της Κρήτης και αυτό με κάνει ιδιαίτερα υπερήφανο”, λέει ο κ. Μάνος.
“Πρέπει να γνωρίζουμε την ιστορία μας και να τη διδάσκουμε στα παιδιά μας, να ξέρουν τι έχουν κάνει οι Έλληνες για την ελευθερία και πώς έγιναν παράδειγμα παγκοσμίως για την παλικαριά τους”, καταλήγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου