Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΑΥΡΙΟ

Διάλεξη του κ. Δημητρίου Καρδαμάκη Καθηγητή του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών, με θέμα: «Κινητό τηλέφωνο: Φίλος ή εχθρός;» Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015 και ώρα 11:00 Το Αρσάκειο Γενικό Λύκειο Πατρών σας προσκαλεί στην διάλεξη του κ. Δημητρίου Καρδαμάκη Καθηγητή του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών, με θέμα: «Κινητό τηλέφωνο: Φίλος ή εχθρός;». Η διάλεξη θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015 και ώρα 11:00 στον Πολυχώρο Εκδηλώσεων των Αρσακείων Σχολείων Πατρών.

ΚΥΡΙΑ ΜΑΡΙΑ

Το βιβλίο της ακαδημαικού Μαρίας Νεγρεπόντη "Η Εν ψυχρώ δολοφονία της Ελλάδας και η Διέξοδος η Δραχμή" θα παρουσιαστεί στην Πάτρα Στις 11/2/2015 στην αίθουσα της ΕΣΗΕΠΗΝ στις 19.00 το απόγευμα Ένα ιδιαίτερα επίκαιρο και αποκαλυπτικό βιβλίο με τίτλο «Η Εν ψυχρώ δολοφονία της Ελλάδας και η Διέξοδος η Δραχμή» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιανός, αναμένεται σύμφωνα με πληροφορίες του thebest.gr να παρουσιαστεί στην Πάτρα, στην αίθουσα της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου Ηπείρου και Νήσων, στην οδό Μαιζώνος πλησίον της Παπαφλέσσα στην Πάτρα, την Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015 στις 19.00 το απόγευμα. Πρόκειται για ένα βιβλίο που ξεχωρίζει για την μοναδική αμεσότητα του γραμμένο από την Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη. Όπως τονίζεται σε σχετικό δελτίο Τύπου, τα συμβάντα που εξυφαίνουν βήμα προς βήμα την ελληνική οικονομική γενοκτονία «συλλαμβάνονται» από τη συγγραφέα ακριβώς τη στιγμή που διαδραματίζονται, και όχι, όπως συνήθως συμβαίνει σε ανάλογες αφηγήσεις, εκ των υστέρων. Πρόκειται, ουσιαστικά, για ένα είδος συγκλονιστικού ημερολογίου της κρίσιμης περιόδου 2011-2014, που καταγράφει με κινηματογραφική ταχύτητα και απαθανατίζει με φωτογραφική πιστότητα ακριβώς τη στιγμή που ένα προς ένα τα δραματικά γεγονότα ρίχνονται αλύπητα στην ελληνική σκηνή, από τους εταίρους μας, για να μορφοποιηθούν με ποικίλους τρόπους στη συνέχεια. Η ανάλυση και κριτική των συμβάντων αυτής της δραματικής περιόδου αποτελούν το κύριο σώμα του ανά χείρας έργου και χωρίζονται σε 4 ενότητες. Το βιβλίο φιλοδοξεί να προβληματίσει ένα αναγνωστικό κοινό πολύ ευρύτερο αυτού των οικονομολόγων ή ακόμη και όσων διαθέτουν επαρκείς γνώσεις οικονομίας. Επιλέχθηκε γι’ αυτό όσο γίνεται πιο απλός τρόπος γραφής, ποικιλία θεμάτων, καθώς και αποφυγή, στο μέτρο του δυνατού, μακροσκελών και κουραστικών θεωρητικών αναλύσεων. Χωρίς, φυσικά, αυτό να σημαίνει και απουσία έμμεσης αλλά στερεάς στήριξης του όλου κειμένου από τη βασική οικονομική θεωρία. Η συγγραφέας είναι αριστούχος απόφοιτος της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη Σορβόννη του Παρισιού από όπου έλαβε το Κρατικό Διδακτορικό Δίπλωμα Οικονομικών Επιστημών με άριστα και έπαινο. Η διδακτορική της διατριβή εκδόθηκε με δαπάνες του CNRS της Γαλλίας και δημοσιεύθηκε στη γαλλική σειρά SEDES. Σπούδασε, επίσης και έκανε έρευνα στα Πανεπιστήμια London School of Economics, Berkeley (ΗΠΑ), και στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας (Fiesole). Υφηγήτρια στο ΑΠΘ και καθηγήτρια Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Σύμβουλος στον ΟΟΣΑ Παρισιού, αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Οικονομολόγων Γαλλικής Γλώσσας. Πρόεδρος Επίτιμων Διδακτόρων του Πανεπιστημίου Valahia της Ρουμανίας, πρόεδρος του «Ιδρύματος Δημήτρη και Μαρίας Δελιβάνη». Αξίζει να σημειωθεί πως η κυρία Νεγρεπόντη υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα πρύτανης και εκλέχτηκε τρεις φορές στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας της Θεσσαλονίκης. Της έχει απονεμηθεί ο τίτλος της Επίτιμης Διδάκτορος από τα Πανεπιστήμια Δημόκριτος (Θράκη), Valahia (Ρουμανία), Kainar (Almaty-Kazakhstan), Barnaoul-Altai στη ρωσική Σιβηρία και Annaba (Αλγερία). Έχει βραβευθεί με πρώτο βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το βιβλίο της, Περί της περιφερειακής ανάπτυξης της Ελλάδος. Εείναι επίτιμη δημότης της Κομοτηνής και έχει τιμηθεί με 4 χρυσά μετάλλια της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, για την κοινωνική της δράση, με την επιλογή της ως Jean Monnet Fellow, στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας ενώ με διάταγμα της 17ης Ιουλίου 2008 και με υπογραφή του προέδρου της Γαλλίας Nicola Sarkozy, της απονεμήθηκε το Γαλλικό παράσημο του Εθνικού Τάγματος του Ιππότη της Legion d’ Honneur. *Για το βιβλίο στην εκδήλωση που συνδιοργανώνει το βιβλιοπωλείο «Η Γωνιά του Βιβλίου» της Πάτρας, θα μιλήσουν ο δημοσιογράφος Αχιλλέας Παπαδιονυσίου, ο πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Σκιαδαρέσης, προιστάμενος του ιερού ναού Αγίου Ανδρέου Πατρών, ο καθηγητής γενετικής τέως Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών Σταμάτης Αλαχιώτης και η δημοσιογράφος Έμκε Πουννοπούλου.

ΓΙΑΝΗ ΑΚΟΥΣ? GIANI BLEPEIS?

Πολλοί πιστεύουν ότι η Αργεντινή χρεοκόπησε λόγω της παρουσίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Η αλήθεια είναι ότι χρεοκόπησε όταν –«αψυχολόγητα» όπως κρίθηκε μετά– το ΔΝΤ αποχώρησε από εκεί. Η χώρα έμεινε ξεκρέμαστη και το χάος ήταν το επόμενο βήμα. Φυσικά, όπως γίνεται πάντα στους μεγάλους γραφειοκρατικούς οργανισμούς, ακολούθησε μεγάλη συζήτηση εντός του Ταμείου για το λάθος. Εγιναν πολλές εκθέσεις και μελέτες, αλλά η Αργεντινή ακόμη προσπαθεί να συνέλθει. Κι ας έχει παραγωγική βάση πολλαπλώς μεγαλύτερη από την ισχνότατη δική μας. Κάπως έτσι θα γραφτούν πολλές μελέτες για τη «χαμένη ευκαιρία της Ελλάδας να ξεγλιστρήσει από την κρίση, για την οικονομική και κοινωνική καταστροφή που ακολούθησε εκείνο τον μοιραίο Φεβρουάριο της χώρας». Θα γραφτούν θλιβερά και καταγγελτικά άρθρα. Πολλοί θα ελεεινολογήσουν τη Γερμανία, την Ευρώπη, τον καπιταλισμό, αλλά θα το κάνουν από την ασφάλεια του εξωτερικού· όπως και τώρα πολλοί σπρώχνουν τη χώρα σε τροχιά σύγκρουσης με τον μόνο δανειστή που της απέμεινε, έχοντας καβάτζες στην Αυστραλία κι αλλαχού. Οι στιγμές για τη χώρα είναι πολύ κρίσιμες. Η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει γρήγορα έναν έντιμο συμβιβασμό. Οι μαγκιές του κ. Βαρουφάκη του στυλ «δεν συνεργαζόμαστε με την τρόικα» θυμίζουν τις συμβουλές που έδινε δημοσίως στον κ. Γιώργο Παπανδρέου («Αγαπητέ Γιώργο», protagon 6.6.2011): «Πάρε απόψε το βράδυ το ποδήλατό σου, μόνος σου, και κατέβα στην Πλατεία Συντάγματος (Σ.Σ. στους Αγανακτισμένους!). Εκεί, μπορεί να σε γιουχάρουν στην αρχή, αλλά βλέποντάς σε μόνο και αποφασισμένο, θα παραμερίσουν να περάσεις. Ζήτα τον λόγο και μίλησε στον συγκεντρωμένο κόσμο... Εξάγγειλε ότι δεν θα δεχθούμε άλλα δάνεια όσο η Ευρωζώνη αρνείται να συζητήσει καν την αναμόρφωσή της σε μια λογική και βιώσιμη βάση. Οτι, αν αναγκαστεί, η Ελλάδα θα πορευτεί, εντός μεν της Ευρωζώνης, αλλά άνευ δανείων... η Ελλάδα θα κάνει αυτό που έπρεπε να έχει κάνει εδώ και χρόνια: Να ζει μετρημένα. Αν σε ρωτήσουν για τους μισθούς και τις συντάξεις απάντησε ότι, αν αναγκαστούμε, θα τους καταβάλουμε αφού μειώσουμε όλους τους ανώτερους μισθούς (υπουργών, βουλευτών, καθηγητών πανεπιστημίων κ.λπ.) στα 1.000 ευρώ και για όσο καιρό χρειάζεται». Ελπίζουμε να μη γίνει καμιά στραβή. Αλλά, αν γίνει, θα περιμένουμε, «αγαπητέ Γιάνη», να είσαι εδώ. Να τρέξεις στις ουρές των συνταξιούχων, έξω από τις τράπεζες, ώστε να τους εξηγήσεις το μέγα κι αυτάρεσκο σχέδιό σου... Έντυπη

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

ΕΥΡΩΠΗ

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Ευρώπη ήταν η όμορφη κόρη του βασιλιά της Φοινίκης, Αγήνορα, και της Τηλεφάσσας, αλλά και αδελφή του Κάδμου (ιδρυτή της Θήβας). Κάποτε, όταν έπαιζε με τις φίλες της αμέριμνη στην παραλία, την είδε ο Δίας και θαμπώθηκε από την ομορφιά της. Τότε μεταμορφώθηκε σε έναν εύσωμο και δυνατό ταύρο, και παριστάνοντας ότι βόσκει πήγε κοντά της. Εκείνη, πλησίασε το ταύρο και άρχισε να τον χαϊδεύει, γοητευμένη από την δύναμη του και την κορμοστασιά του. Μετά ανέβηκε στη ράχη του για να τον ιππεύσει και τότε ο ταύρος άρχισε να τρέχει με αστραπιαία ταχύτητα. Διέσχισε όλο το Λιβυκό Πέλαγο, ώσπου έφτασε στην Κρήτη (στο σημερινό Λέντα). Εκεί ο Δίας πήρε ξανά την αληθινή του μορφή και οδήγησε την Ευρώπη στην Γόρτυνα, κάτω από τον αειθαλή της πλάτανο. Εκεί λοιπόν ζευγάρωσαν και καρπός του έρωτα τους ήταν ο Μίνωας και ο Ραδάμανθυς. Μάλιστα νομίσματα της αρχαίας Γόρτυνας αναπαριστούν την Ευρώπη. Ο Δίας έφυγε για τον Όλυμπο και η Ευρώπη παντρεύτηκε τον βασιλιά της Κρήτης Αστέριο, που υιοθέτησε τα παιδιά της. Μετά τον θάνατο του Αστέριου, ο Μίνως έγινε βασιλιάς της μεγαλύτερης πόλης της Κρήτης, της Κνωσού, και έφτιαξε τον πρώτο Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, τον μινωϊκό. Ο Μίνως κυβέρνησε δίκαια όλη την Κρήτη και κατάφερε να ενώσει όλες τις πόλεις υπό την μινωϊκή σκέπη. Μάλιστα, λόγω της δικαιοσύνης του όταν πέθανε έγινε Κριτής του Άδη. Κατά άλλη εκδοχή, η συνεύρεση του Δία και της Ευρώπης έγινε στο Δικταίον Άντρο, στο Οροπέδιο Λασιθίου. Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε ότι η ήπειρος μας πήρε το όνομα της από την Ευρώπη και ότι η αρπαγή της Ευρώπης αναπαριστάται στο Ελληνικό κέρμα των 2 Ευρώ. Read more: http://www.cretanbeaches.com/hrisimes-plir%CE%BFf%CE%BFries/myth%CE%BFl%CE%BFgia/arpagh-tis-europis-kai-gennhsh-toy-minoa/#ixzz3QKnCc0Qi

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Πούς Τίς

Μία από τις πιο εξέχουσες πολιτικές προσωπικότητες της Ιρλανδίας, ο υπουργός Υγείας Λίο Βάραντκαρ, ανακοίνωσε ότι είναι ομοφυλόφιλος, τέσσερις μήνες πριν από τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με το αν πρέπει να επιτρέπονται οι γάμοι μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Ο Βάραντκαρ, 36 ετών, ο οποίος θεωρείται ένας από τους επικρατέστερους υποψήφιους για να διαδεχτεί τον πρωθυπουργό της χώρας, Εντα Κένι, έκανε την ανακοίνωση αυτή κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε την Κυριακή στο κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό RTE. «Είμαι ομοφυλόφιλος. Δεν είναι μυστικό, αλλά δεν είναι κάτι που θα μπορούσε ο καθένας να γνωρίζει», δήλωσε ο Βάραντκαρ. Οι αντιδράσεις στην είδηση αυτή μέσα από το Διαδίκτυο φαίνεται ότι ήταν ιδιαίτερα θετικές. «Το ωραιότερο πράγμα είναι ότι δεν προκλήθηκε θύελλα», έγραψε στο λογαριασμό του στο Twitter ο κωμικός Ντάρα Ο’Μπράιαν.

ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ-ΚΟΥΜΑΝΤΟ

Σταύρος Μ. Λεκκάκος Είναι Διευθύνων Σύμβουλος και CEO της Τράπεζας Πειραιώς. Γεννήθηκε το 1952 και έχει σπουδάσει Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1968 στην American Express Bank Ελλάδος, από όπου αποχώρησε το 1992 με το βαθμό του Αντιπροέδρου και εντάχθηκε στην Τράπεζα Πειραιώς. Το 1998 ορίστηκε Γενικός Διευθυντής Ομίλου. Από την θέση αυτή διαχειρίσθηκε με απόλυτη επιτυχία την συγχώνευση αρκετών ελληνικών τραπεζών, οι οποίες εξαγοράστηκαν από την Τράπεζα Πειραιώς. Στα πλαίσια αυτά το 1998 διετέλεσε Γενικός Διευθυντής της Τράπεζας Μακεδονίας Θράκης και το 2001 Γενικός Διευθυντής της ΕΤΒΑ Bank όπου εργάστηκε για την προετοιμασία της απορρόφησης των δύο τραπεζών. Τον Απρίλιο του 2006 ανέλαβε καθήκοντα Προέδρου & Διευθύνοντα Συμβούλου στην Piraeus Bank Romania, μέχρι τον Ιούνιο του 2008. Την περίοδο αυτή το δίκτυο των καταστημάτων της Τράπεζας αυξήθηκε κατά 130 μονάδες, τα μεγέθη δεκαπλασιάστηκαν και τα κέρδη ακολούθησαν εντυπωσιακότερη μεταβολή. Τον Ιούνιο του 2008 επέστρεψε στην Ελλάδα ως Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς και εξελέγη Διευθύνων Σύμβουλος και Deputy CEO τον Μάιο του 2010. Από τον Φεβρουάριο του 2011 είναι Διευθύνων Σύμβουλος και CEO, καθώς και Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής Ομίλου. O κ. Σταύρος Λεκκάκος παραμένει Πρόεδρος της Piraeus Bank Romania καθώς και μέλος ΔΣ σε αρκετές θυγατρικές εταιρείες της Τράπεζας σε Ελλάδα και εξωτερικό. Είναι επίσης Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. και του Προεδρείου της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, Πρόεδρος Δ.Σ. της ασφαλιστικής εταιρίας Ευρωπαϊκή Πίστη και μέλος του Δ.Σ. του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου.

APOSYRSH I.X.

Του Κώστα Ιερίδη Μέχρι το τέλος του 2015 θα ισχύει το μέτρο της απόσυρσης Ι.Χ. αυτοκινήτων, σύμφωνα με την τροπολογία που ψήφισε τον Δεκέμβριο, λίγο πριν κατεβάσει ρολά λόγω εκλογών, η Βουλή. Μέχρι το τέλος του 2015 θα βρίσκεται σε ισχύ το μέτρο της απόσυρσης για Ι.Χ. με άδεια κυκλοφορίας έως τις 31 Δεκεμβρίου 2001Ειδικότερα, εγκύκλιος που εξέδωσε η γενική γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Κατερίνα Σαββαΐδου προβλέπει τις προϋποθέσεις για την υπαγωγή στο μέτρο των ιδιοκτητών Ι.Χ. Έτσι, για να ισχύσει το μέτρο της απόσυρσης απαραίτητες προϋποθέσεις είναι: •η άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου που αποσύρεται να έχει εκδοθεί έως τις 31 Δεκεμβρίου 2001 •να έχουν καταβληθεί τα τέλη κυκλοφορίας του έτους εντός του οποίου γίνεται η διαγραφή •να έχουν εξοφληθεί τυχόν οφειλόμενα τέλη κυκλοφορίας προηγούμενων ετών •το αυτοκίνητο να αποσυρθεί από την κυκλοφορία μέχρι και τις 20 Δεκεμβρίου 2015. Επίσης, η απόσυρση προβλέπει απαλλαγή 50% έως 100% από το τέλος ταξινόμησης του καινούργιου οχήματος, βάσει του κυβισμού του νέου προς ταξινόμηση αυτοκινήτου. Το όφελος, δηλαδή, διαμορφώνεται: •έως 300 ευρώ, αν αποκτηθεί αυτοκίνητο μέχρι 900 κυβικά εκατοστά και φορολογητέα αξία έως 6.000 ευρώ •έως 960 ευρώ, αν αποκτηθεί αυτοκίνητο από 901 μέχρι 1.400 κυβικά εκατοστά και φορολογητέα αξία έως και 8.000 ευρώ •έως 1.430 ευρώ, αν αποκτηθεί αυτοκίνητο από 1.401 μέχρι 1.600 κυβικά εκατοστά και φορολογητέα αξία έως και 11.000 ευρώ Τι απαιτείται, τέλος, για να πραγματοποιηθεί η διαδικασία της απόσυρσης; 1.ο ιδιοκτήτης να παραδώσει το αποσυρόμενο όχημα σε σημείο συλλογής Οχημάτων Τέλους Κύκλου Ζωής (ΟΤΚΖ) 2.η υπηρεσία να εκδώσει πιστοποιητικό καταστροφής μέσα σε 8 ημέρες 3.αντίγραφο του πιστοποιητικού καταστροφής να διαβιβαστεί μαζί με τα στοιχεία κυκλοφορίας του οχήματος στο Υπουργείο Μεταφορών 4.το υπουργείο να εκδώσει μηχανογραφημένη πράξη οριστικής διαγραφής - το ένα αντίτυπο της πράξης χρησιμοποιείται ως δικαιολογητικό για την απαλλαγή κατά περίπτωση από το προβλεπόμενο τέλος ταξινόμησης, ενώ το άλλο αντίτυπο της πράξης κρατείται από τον ιδιοκτήτη 5.o ιδιοκτήτης να έχει στα χέρια του πιστοποιητικό από τη ΔΟΥ, βάσει του οποίου θα φαίνεται ότι έχουν πληρωθεί τα τέλη κυκλοφορίας.

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

fylakes margariti.

Στην μεσοτοιχία του 11ου Δημοτικού Σχολείου (πρωην φυλακές Ρ.Φεραίου) με το πάρκιν που ειναι δίπλα (στην συμβολή της Σατωβριανδου με την Τζώρτζ) υπάρχει ακόμα ψηλά ενα παραθυράκι με σήτα ειναι οτι έμεινε απο το κτηριο των φυλακών Μαργαρίτη για να θυμίζει το παρελθόν του κτηρίου. Η φυλακή Μαργαρίτη κτίστηκε γύρω στο 1900, όταν άρχισε το κλείσιμο των άλλων μεσαιωνικών φυλακών του φρουρίου Ρίου. Αποτελούνταν από το ισόγειο και έναν όροφο, ενώ τα παράθυρα της ήσαν καγκελόφρακτα. Σε απόσταση τριών μέτρων περίπου από τα παράθυρα του ισογείου ο χώρος στην Κατοχή ήταν περιφραγμένος με αγκαθωτό σύρμα, για να μην πλησιάζουν οι απ’ έξω. Η χωρητικότητά της, ήταν για 180 άτομα, εντούτοις όμως στοιβάζονταν υπεραρκετά άνω του ορίου και τουλάχιστον στην ιταλική κατοχή είχαν φθάσει τον Ιούλιο του 1942 στα 690. (Τάκης Σταθάτος: 20ος Αιώνας, εποποιία, τραγωδία, ελπίδα, Εκδόσεις Δήμου Πατρέων, Πάτρα 1996). Η κύρια είσοδος ήταν στα δεξιά της πρόσοψης. Το εμβαδόν της ήταν περίπου μισό στρέμμα. Στο εξωτερικό «Γ» της πρόσοψης υπήρχαν μεγάλα παράθυρα και στην στενή εσωτερική αυλή της ήταν κτισμένο εκκλησάκι για τον εκκλησιασμό κρατουμένων. («Αναμνήσεις» Δημάρχου Μεσολογγίου Χρ. Ευαγγελάτου). Είχε πέντε θαλάμους και το πάτωμά τους ήταν τσιμεντένιο. Σε αυτό ο ύπνος συνήθως γινόταν στο πλευρό, λόγω στενότητας χώρου και πολλών κρατουμένων. Διάδρομος διέσχιζε ισόγειο και άνω όροφο, στον οποίο οδηγούσε εσωτερική σκάλα. Ο 3ος θάλαμος επί ιταλοκρατίας χρησιμοποιούνταν για την φυλάκιση πολιτικών κρατουμένων, ενώ οι άλλοι για τους ποινικούς. Αριστερά της κεντρικής πόρτας, στο ισόγειο, ήταν το διοικητήριο. Ο προαυλισμός των κρατουμένων γινόταν το πρωί από τις 9 έως τις 11 και το απόγευμα από τις 4 έως τις 6 σε ένα στενό κομμάτι γης, στο οποίο ήταν φυτεμένη μια μουριά, που στην μεγάλη πείνα του 1942 τα φύλλα της το Μάιο και οι άγουροι καρποί της χρησίμευσαν για να ξεγελάσουν τα στομάχια τους οι απισχνασμένοι κρατούμενοι. Άναβαν μικρές φωτιές, με τα ξύλα που χρησίμευαν για το καζάνι που έβραζε το λιγοστό φαΐ και μέσα σε τενεκεδάκια έβραζαν τα φύλλα, που τα έβλεπαν ως έδεσμα, μέχρι να ξεπικρίσουν Το προαύλιο αυτό ήταν περιφραγμένο με υψηλή πέτρινη μάντρα, στην κορυφή της οποίας είχαν τοποθετηθεί πυκνές κουλούρες σύρμα, για την αποφυγή απόδρασης κρατουμένων. Για περισσότερη περιφρούρηση, σε μια γωνιά της μάντρας είχε στηθεί ξύλινο ικρίωμα με σκοπιά στην κορυφή του, όπου καραμπινιέρος καραδοκούσε με πολυβόλο. Κάτω, στο προαύλιο, δυο-τρεις Έλληνες δεσμοφύλακες περιφέρονταν ένοπλοι και με απειλητικές διαθέσεις έναντι οποιουδήποτε κρατουμένου προβάλλει αντίσταση. Φορούσαν πηλίκιο, στολή διακριτική και έφεραν στην μέση γκλοπ, που θα το ανεβοκατέβαζαν στις πλάτες δυστυχισμένων υπάρξεων, ιδιαίτερα αδύναμων τον καιρό της μεγάλης πείνας. Τηλέφωνο του Διοικητηρίου ήταν συνδεμένο με την Καραμπινιερία της Πάτρας, ώστε να προστρέξουν οι καραμπινιέροι της σε περίπτωση απειλητικών συμβάντων εντός της φυλακής. Λουτρά για καθαριότητα του σώματος δεν υπήρχαν, με ό,τι αυτό συνεπάγονταν, πράγμα που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο ξέσπασμα επιδημίας εξανθηματικού τύφου τον Ιούλιο του 1942. Τα αφοδευτήρια ήσαν λιγοστά και υπερχειλισμένα από ανθρώπινα περιττώματα. Η ανάγκη της αφόδευσης ικανοποιούνταν σε δημόσια θέα, προφανώς για να εμπεδώσουν το αίσθημα του εξευτελισμού τους οι κρατούμενοι. Παρηγοριά ήσαν οι λιγοστές, τρεις-τέσσερις βρύσες του προαυλίου. Σε μια άκρη του προαυλίου, και σε δυο μεγάλα καζάνια, που από κάτω τους καίγονταν κούτσουρα που έκοβε η αγγαρεία της φυλακής, έβραζε πλιγούρι από μπομποτάλευρο, ανακατεμένο περισσότερο με νερό και με ελάχιστο και κακής ποιότητας λάδι. Το μαγείρεμα αναλάμβαναν τέσσερις κρατούμενοι, διαφορετικοί κάθε φορά, που όμως ανταμείβονταν με παροχή διπλής μερίδας. Γύρω από τα καζάνια πάντα, ήσαν καθιστοί κρατούμενοι που ξελιγωμένοι από την πείνα περίμεναν να ετοιμαστεί το γεύμα που θα τους ανέσταινε προσωρινά. Κι ως τότε ικανοποιούνταν παίρνοντας ευχάριστες μυρωδιές Και το συσσίτιο τι ήταν; Μόλις μια κουτάλα πλιγούρι, κουρκούτι ή ρεβίθια για το μεσημέρι, ενώ για το βράδυ το σιτηρέσιο περιλάβανε δέκα ελιές ή εφτά ξερά σύκα, πολλές φορές κι αυτά αλλοιωμένα. Κι άντε να χορτάσουν άνθρωποι αποσκελετωμένοι. Και το χειρότερο ακόμη. Από αυτή την ελάχιστη τροφή, όπως προανέφερα, οι φύλακες έκλεβαν μερίδες για τον εαυτό τους. Κι αν τολμούσε να διαμαρτυρηθεί κρατούμενος ότι η τροφή ήταν λειψή, τότε αλίμονο! Από τα τέλη του 1941 έως και μέσα του 1942 κάθε μήνα πέθαιναν από πείνα οκτώ με δέκα κρατούμενοι, ενώ λόγω στενότητας χώρου και έλλειψης καθαριότητας ενέσκηψε η επιδημία τύφου στην φυλακή, που αποδεκάτισε τον πληθυσμό της. Μόνον όποιος είχε πρόσθετο φαγητό από συγγενείς που επισκέπτονταν την φυλακή, μπορούσε να ζήσει έστω και στοιχειωδώς. Ειδικά από την 1η Ιουνίου έως τις 11 Αυγούστου του 1942 μετρήθηκαν 33 θάνατοι από υποσιτισμό. Κι αυτό παρά την έγγραφη διαμαρτυρία των κρατουμένων προς τον Ιταλό στρατιωτικό διοικητή Πατρών Α. Νάλντι, ο οποίος συνέστησε στον νομάρχη Αχαΐας Κωνστ. Σπήλιο να λάβει ελάχιστα μέτρα προς αντιμετώπιση του ζητήματος. Το ζήτημα της επιβίωσης οι πολιτικοί κρατούμενοι, ΕΑΜίτες από Πάτρα κι αλλού, το αντιμετώπισαν μεταξύ τους με την αρχή της αλληλεγγύης και της ίσης κατανομής των τροφίμων που έπαιρναν οι κρατούμενοι από τους συγγενείς τους. Κάτι που δεν γίνονταν στους ποινικούς και που όμως ωστόσο είχε προκαλέσει τον θαυμασμό τους. ’’Τα καλάθια με κηπευτικά από το περιβόλι μας έσωσαν πολύ κόσμο’’, λέει σήμερα στον γράφοντα η Ειρήνη Τζούτη που είχε κρατούμενο τον αδελφό της Δημήτρη, μέλος του ΚΚΕ Πάτρας. Όσοι δεν είχαν βοήθεια απ’ έξω, περίμεναν υπομονετικά να λάβουν τυχόν περίσσευμα, την λεγόμενη ’’μαρμίτα’’, που την διαλαλούσε ο μάγειρας, δηλαδή ένα-δυο πόντους στον πάτο του καζανιού. Και τότε απλώνονταν πολλά τα αδυνατισμένα χέρια που κρατούσαν τενεκεδάκια. Κάποιες φορές ήσαν τόσα πολλά που τελείωναν γρήγορα το περίσσευμα, προς απογοήτευση των πεινασμένων. Το καλοκαίρι του 1942 ο ίσκιος των φύλλων εκείνης της μουριάς δεν πρόλαβε να σκεπάσει κανέναν. Είχαν γίνει συμπλήρωμα της τροφής των κρατουμένων που δεν ελάβαιναν τρόφιμα απ’ έξω. Άνεργοι νέοι και μεσήλικες, που κατέληγαν να γίνουν κλεφτρόνια για μια οκά σταφίδα, για μια φρατζόλα ψωμί, για λίγες φακές, νεαροί σαλταδόροι που ανέβαιναν στην καρότσα των κινούμενων φορτηγών οχημάτων με σκοπό να κλέψουν ένα λάστιχο για να το πουλήσουν σε όσους χρειάζονταν να το κόψουν για σόλες στα παπούτσια τους, οργανωμένοι νέοι αργότερα στην ΕΠΟΝ και άλλες οργανώσεις που έκαναν εράνους ή σκόρπιζαν στους δρόμους αντικατοχικές προκηρύξεις, ΕΑΜίτες που δούλευαν για την ανατροπή του καταχτητή, κομμουνιστές που λειτουργούσαν τις πολιτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις αυτή είναι η ανθρωπογεωγραφία των φυλακών Μαργαρίτη σε όλη την Κατοχή στην Πάτρα. Από τον Μάρτιο του 1942, με την μαζική είσοδο ΕΑΜιτών της οργάνωσης που χτυπήθηκε από τους Ιταλούς φασίστες στην Πάτρα, το κλίμα αλλάζει.

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015

APHGANOS

Απήγανος Θεραπευτικές Ιδιότητες Ο απήγανος είναι φυτό του οποίου η χρήση πρέπει να γίνεται πολύ μετρημένα, καθώς το αιθέριο έλαιο του προκαλεί τοπικούς ερεθισμούς και φλύκταινες, ιδιαίτερα όταν είναι χλωρό. Με την ιδιότητα του εξάλλου να διεγείρει τη συσταλτικότητα της μήτρας και να προκαλεί έτσι την αιμορραγία της, γίνεται δυνατό «αμβλωτικό». Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν τον απήγανο με πολλή προσοχή, κατά των νευρικών παθήσεων, της υστερίας, της επιληψίας, της χορείας κι ακόμα ως διουρητικό (κατά της υδρωπικίας) και ως εμμηναγωγό (για δυσμηνόρροιες ή αμμηνόρροιες). Στην ομοιοπαθητική, χρησιμοποιούν το αιθέριο έλαιο που εξάγεται από το χλωρό φυτό για το δυνάμωμα των ματιών, καθώς και εναντίον των ρευματισμών, των νευραλγιών και των εμμηνορραγιών. Έχει επίσης ανθελμινθικές ιδιότητες και καταπολεμά τις αμοιβάδες. http://www.dwdekamhnes.gr/files/votana/files/apiganos_igeia.htm Απήγανος – Ρούτα Ο απήγανος είναι ένα από τα σημαντικότερα βότανα της φαρμακευτικής. Το άρωμά του είναι πολύ έντονο και σε κάποιους μάλιστα άσχημο. Θεωρείται ότι απωθεί γάτες και σκυλιά αλλά και πολλοί το τοποθετούν έξω από την πόρτα τους για να μην μπαίνει στο σπίτι τους η γρουσουζιά, η αρνητική ενέργεια. Χρειάζεται ηλιόλουστα σημεία και αρκετό νερό αλλά με πολύ καλή στράγγιση του εδάφους. Να γίνεται έλεγχος καλά γιατί δύσκολα φαίνεται μια κάμπια η οποία επισκέπτεται συχνά τον απήγανο. Αν δεν το δώσουμε σημασία μπορεί μέσα σε λίγες μέρες να εξαφανιστεί όλος ο απήγανος. Πάντως γενικά είναι ένα πολύ όμορφο θαμνάκι ειδικά όταν ανθίζει σε κίτρινο χρώμα αρχές καλοκαιριού.

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

GRAFEI O XRHSTOS

Ηταν εκ των πραγμάτων αδύνατο να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τη Βουλή που βρισκόταν στον τρίτο χρόνο της θητείας της. Αδύνατο, γιατί το πολίτευμα στη χώρα μας είναι κομματοκρατία: οι θεσμοί υπηρετούν τα κόμματα – δεν είναι δημοκρατία: δεν υπηρετούν την κοινωνία οι θεσμοί. Για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το Σύνταγμα απαιτεί αυξημένη πλειοψηφία (τη θετική ψήφο 180 βουλευτών). Κι αυτό επειδή, όταν συντάχθηκε το ισχύον Σύνταγμα, στον Πρόεδρο αναγνώριζε ισχνές, αλλά πάντως κάποιες αρμοδιότητες ρυθμιστή του πολιτεύματος, ελέγχου ενδεχόμενων αυθαιρεσιών της εκτελεστικής εξουσίας. Ο Ανδρέας Παπανδρέου απογύμνωσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας από κάθε ρυθμιστική αρμοδιότητα, τον κατέστησε διακοσμητική απλώς φιγούρα, συμπλήρωμα των φουστανελοφόρων της προεδρικής φρουράς. Η αυξημένη πλειοψηφία ήταν πια περιττή. Ομως ούτε το πράσινο ούτε το γαλάζιο ΠΑΣΟΚ είχαν την εντιμότητα να αναθεωρήσουν τη συνταγματική απαίτηση της «αυξημένης», όταν εξέλιπε ο σκοπός στον οποίο η απαίτηση απέβλεπε. Κάθε κανονιστική διάταξη, όταν καταστεί άσκοπη πια και άχρηστη, εύκολα διαστρέφεται σε μέσο εξυπηρέτησης στόχων αλλότριων από τον αιτιώδη και αρχικό. Ετσι και η αυξημένη πλειοψηφία για την εκλογή Προέδρου μεταποιήθηκε σε ευκαιρία ανατροπής της κυβέρνησης, όταν αυτή διαθέτει μεν πλειοψηφία στη Βουλή, αλλά όχι αυξημένη. Ενα καθεστώς κομματοκρατίας μπορεί να παίζει με τους θεσμούς, ακόμα και με το Σύνταγμα, παραβλέποντας ότι η νέμεσις παραμονεύει. Η κυβερνητική σιαμαία συμφυΐα των άλλοτε φανατισμένων αντιπάλων, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., εμφανίστηκε πανικόβλητη μπροστά στο ενδεχόμενο να μην εξασφαλίσει την απαιτούμενη αυξημένη πλειοψηφία για την εκλογή Προέδρου. Πώς ξεχωρίζει η απλή «ανησυχία» από τον κατάφωρο «πανικό»; Το κριτήριο είναι η απώλεια της ψυχραιμίας. Η κυβερνητική συνεργασία έδειξε να χάνει κάθε έλεγχο αυτοκυριαρχίας με την πιθανότητα και μόνο πρόωρων εκλογών. Πρόσφερε στην αξιωματική αντιπολίτευση το απίστευτο δώρο: να την θεωρεί οπωσδήποτε νικήτρια στην επερχόμενη αναμέτρηση – της χάρισε ολοπρόθυμα την πρωτιά στην «παράσταση νίκης». Γέννησε στο εκλογικό σώμα τη λογικά συνεπέστατη υποψία ότι τον τρόμο προκαλούν συγκαλυμμένες ευθύνες για ποινικά αδικήματα. Εξάλλου η κοινή γνώμη δεν μοιάζει πιθανό να πίστεψε ποτέ ότι η καταλήστευση του κοινωνικού χρήματος περιοριζόταν, επί τόσα χρόνια, στην περίπτωση Τσοχατζόπουλου. Η συνηθέστερη αντίδραση του πανικόβλητου είναι η προσπάθεια να τρομοκρατήσει καταδείχνοντας τον αντίπαλο σαν καταστροφική απειλή. Και όταν πανικόβλητοι είναι όσοι έχουν αρρωστημένη εξάρτηση από την ηδονή της εξουσίας, τότε για να πετύχει η τρομοκράτηση επιστρατεύεται το κύρος των θεσμών: Βγαίνει ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος και υπαινίσσεται οικονομική καταστροφή στην περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές ο αντίπαλος των σημερινών διαχειριστών της εξουσίας. Επιστρατεύονται και θεσμικά όργανα της Ε.Ε. να βεβαιώσουν την ίδια απειλή. Τεταρτοκοσμικός πρωτογονισμός. Με τον κορυφαίο των θεσμών, το Σύνταγμα, εμφανίστηκε να παίζει και ο προταθείς από τη σχετική (όχι αυξημένη) πλειοψηφία για Πρόεδρος της Δημοκρατίας: Μόλις προέκυψε ως υποψία το ενδεχόμενο να τον υπερψηφίσει το κόμμα της «Χρυσής Αυγής», έσπευσε να δηλώσει την άρνησή του να εκλεγεί στην Προεδρία με τις ψήφους των νεοναζιστών τραμπούκων. Δεχόταν τη συνταγματική προϋπόθεση νομιμότητας της εκλογής του: την παρουσία στη Βουλή των εκλεγμένων από μισό εκατομμύριο Ελληνες φασιστοειδών, αλλά μόνο για να τον καταψηφίσουν. Αρνιόταν τη συνταγματική προϋπόθεση νομιμότητας, αν επρόκειτο να τον υπερψηφίσουν! Ο υποδειχθείς υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήθελε μία χρήση του Συντάγματος «α-λα-καρτ»: να επιλέγει εφαρμογές ανάλογα με τον εντυπωσιασμό που θέλει να προκαλέσει. Το κόμμα του διατηρούσε ως «σύνδεσμο» με τους τραμπούκους νεοναζιστές τον Γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου, αλλά γι’ αυτό το γεγονός ένιωθε αθώος ο υποψήφιος Πρόεδρος. Θα τον ενοχλούσε μόνο, για λόγους εντυπώσεων, να τον υπερψηφίσουν οι συνδιαλεγόμενοι με τον εξ απορρήτων του πρωθυπουργού κρατικό αξιωματούχο. Η ελληνική κοινωνία μοιάζει παγιδευμένη σε εφιαλτικό αδιέξοδο: Χρειάζεται πολιτική ηγεσία σε ρόλο κοινωνικού αναμορφωτή, και διαθέτει μόνο σπιθαμιαίους κομματαρχίσκους. Πρέπει να σχεδιαστούν και να οικοδομηθούν εξ υπαρχής θεσμοί και λειτουργίες του κράτους. Κάποιος να εμπνεύσει και να διεγείρει δημιουργικό οίστρο, πείσμα παραγωγικότητας. Να παταχθεί θεσμικά και να αφανιστεί το πελατειακό κράτος, να κατασταθεί ανένδοτη αξιοκρατία, καταξίωση της αριστείας, κράτος δικαίου, κοινωνικός έλεγχος της ποιότητας. Να αυτονομηθεί ο συνδικαλισμός από τα κόμματα, να εξοβελιστούν οι κομματικές νεολαίες από τα πανεπιστήμια και τα σχολειά. Ή θα επιχειρηθούν τέτοια κολοσσιαία άλματα ή η κοινωνία θα συνεχίσει τη διολίσθηση στον πρωτογονισμό και στο χάος. Μέση λύση («βελτιώσεων») δεν υπάρχει πιά. Με αυτά τα δεδομένα, τα ολοκληρωτικά εκφυλισμένο κομματικό μας σύστημα μας προσφέρει δυο άκρως προβληματικές επιλογές: Να αμνηστεύσουμε, δίνοντάς της παράταση φυτικής επιβίωσης, την τάχα και πολιτική της σιαμαίας συμφυΐας, που καμώνεται ότι ασκεί εξουσία τα τελευταία δυόμισι χρόνια στη χώρα μας. Να παραβλέψουμε την ανυπόφορη ανικανότητά τους, την αναιδέστατη, μικρονοϊκή καυχησιολογία τους, το ρημαδιό στη δική μας ζωή, για να διασώσουν αυτοί το πελατειακό τους κράτος. Να ξεχάσουμε ότι θάψανε τελικά την «κλοπή του αιώνα» στο υπουργείο Αμυνας, θάψανε τη «λίστα Λαγκάρντ», κουκούλωσαν το αίσχος Μπαλτάκου, ασέλγησαν ηλίθια στην ΕΡΤ για να στήσουν την παιδαριωδία της ΝΕΡΙΤ. Και η εναλλακτική επιλογή είναι ο ΣΥΡΙΖΑ: Οσα στελέχη του έχουν παρελθόν στον δημόσιο βίο, παραπέμπουν στον εφιαλτικό σκοταδισμό που γνώρισαν τα πανεπιστήμια, τα σχολειά και οι λεγόμενοι «θεσμοί πολιτισμού» της χώρας, όταν το ΠΑΣΟΚ είχε παραχωρήσει αυτό το πεδίο πολιτικής στο «εγγράμματο» παραμάγαζό του: τον «Συνασπισμό». Και παραμένει με τον ΣΥΡΙΖΑ η ελληνική Αριστερά γαντζωμένη στον παλαιοημερολογίτικο «διεθνισμό» του Ζαχαριαδισμού, με φλάμπουρο τον μηδενισμό κάθε ποιότητας ζωής που έχει σχέση με πατρίδα, γλώσσα, λαϊκή παράδοση. Συνονθύλευμα από εισαγόμενες ιδεοληψίες ο ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό και χωρίς στόχους κοινωνικούς άλλους από τις οικονομικές «διευθετήσεις». Αυτό είναι το εκλογικό μας δίλημμα και δεν επιδέχεται συναισθηματισμούς και επιπολαιότητες. Απαιτεί σοβαρότητα, σκέψη, κρίση, συνείδηση ευθύνης. Από Palmografos.com: Palmografos.com - Πυξίδα προσανατολισμού της ψήφου - Του Χρήστου Γιανναρά