ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ...

Συντονιστής: Κύριε Υπουργέ σας ευχαριστούμε πάρα πολύ, ήταν ιδιαίτερα βαρυσήμαντη η ανάλυσή σας και οι απόψεις σας. Δεν νομίζω να υπάρχουν παρευρισκόμενοι που να διαφωνούν σε κάτι και πιστεύω ότι ανταποκρίνεστε πλήρως στο κρίσιμο της κατάστασης. Πιστεύω ότι θα ήταν χρήσιμο να λάβετε ορισμένες ερωτήσεις από τα μέλη μας προκειμένου να γίνει καλύτερη κατανόηση των όσων είπαμε.

Δ. Μανωλόπουλος: Είμαι Πρόεδρος ενός Ομίλου Εταιρειών, της Space Hellas, η οποία απασχολεί 250 άτομα. Κάνουμε τεράστια προσπάθεια να μειώσουμε όσο είναι δυνατό τα έξοδα που, όπως ξέρετε, σε μια εταιρεία παροχής υπηρεσιών το 80% είναι οι μισθοί, είναι οι εργαζόμενοι.

Υπάρχει το εξής μεγάλο πρόβλημα αυτή τη στιγμή το οποίο δεν ξέρω αν υπάρχει προοπτική να λυθεί: Έχουμε διαβεβαιωμένα χρέη από το Δημόσιο, 11 εκατομμύρια ευρώ. Δουλειές δηλαδή που έχουν παραδοθεί εδώ και δυο-τρία χρόνια και κανείς βέβαια δε λέει ότι «δε στα χρωστάω», απλά δηλώνουν αδυναμία να πληρωθούν. Αντιλαμβάνεστε, αυτό μεταφράζεται ότι οι Τράπεζες είναι αυτές οι οποίες ζητάνε τα λεφτά τους γιατί έχουν βάλει ενέχυρο.

Το δεύτερο που έχει σχέση μ’ αυτό και που πιθανό να έδινε μια λύση αν εφαρμοστεί, αν πιστεύετε ότι θα εφαρμοστεί, είναι ο συμψηφισμός των οφειλών. Έχει ανακοινωθεί πολύ καιρό, αλλά στις προσπάθειές μας στα Υπουργεία τα διάφορα, γιατί κι εμείς έχουμε ΦΠΑ κτλ., να συμψηφίσουμε τα χρέη μας με τα δικαιώματά μας, δεν υπάρχει ανταπόκριση.

Π. Κοκορότσικος: Είμαι Πρόεδρος του Ομίλου «Ευρωσύμβουλοι». Κύριε Υπουργέ, ήταν πάρα πολύ σωστή η τοποθέτησή σας. Θα σταθώ μόνο σ’ ένα σημείο προς το τέλος, σ’ αυτό που αφορά τη Δημόσια Διοίκηση. Όπως λέτε, τίποτα δεν πρέπει να αντιμετωπισθεί με συμβατικούς τρόπους.

Αυτή τη στιγμή όμως, αυτό που βλέπουμε σε όλους τους τομείς είναι ότι η Δημόσια Διοίκηση κινείται σα να μην έχει αλλάξει κάτι. Ο τρόπος με τον οποίο κινείται το ΕΣΠΑ, που βγαίνουν οι προκηρύξεις, έχει τις ίδιες ακριβώς διαδικασίες απόρριψης και δημιουργίας εμποδίων στις επιχειρήσεις, που είχαν και πριν.

Ο τρόπος που κινείται για να βγάζει άδειες για μαρίνες είτε για το δημόσιο είτε για τον ιδιωτικό τομέα, είναι ο ίδιος και είναι κάτω από τη λογική, «υπάρχει αυτή η διάταξη, μ’ αυτή τη διάταξη θα σε σταματήσω και όχι θα σε βοηθήσω να το ξεπεράσεις». Παντού, σε όλα τα επίπεδα της Δημόσιας Διοίκησης, δεν υπάρχει κάποια βελτίωση της προσπάθειας από τη μια μεριά, από την άλλη η όποια μείωση 10% ή 20% της μισθοδοσίας, έχει δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερη οπισθέλκουσα δύναμη.

Πιστεύετε ότι με την παραίνεση ή μ’ ένα οποιοδήποτε άλλο τρόπο που είναι θέματα ανθρώπινου δυναμικού θα λυθεί αυτό το πρόβλημα ή πρέπει να γίνει κάποια υπέρβαση και bypass για να μπορέσουμε να πετύχουμε το θέμα της ανάπτυξης; Διότι και η Τουρκία έχει, αν πάμε παραδίπλα, μεγάλα προβλήματα, αλλά εκεί το έλλειμμα μειώθηκε με αύξηση του παρανομαστή, που είναι το ΑΕΠ. Όταν αυξηθεί το ΑΕΠ πιο εύκολα μειώνεται το χρέος.

Ξέρετε, επειδή έχουμε ζήσει ως εταιρεία στην αναδιοργάνωση και των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης αλλά και δίπλα στην Τουρκία, η ημέρα της στενοχώριας, βλ. 1997 Ρωσία, βλ. 1998 Βουλγαρία, βλ. το 2000 την Τουρκία, από την ημέρα της χαράς, είναι 3 με 4 χρόνια αν εφαρμοστούν σωστά οι πολιτικές.

Αν. Ροζόλης: Κύριε Υπουργέ, είμαι από την εταιρεία ΑΚΜΩΝ και θα σας κάνω και μια ερώτηση ως μέλος του Συμβουλίου του ΣΕΚΠΥ. Στην Ελλάδα πάντα οι κυβερνώντες μιλάνε συνήθως σαν ώριμοι ενήλικες ενώ οι αντιπολιτευόμενοι πολλές φορές ούτε καν σαν έφηβοι. Επειδή είπατε ότι χρειάζεται η κρίση μη συμβατικούς, ριζοσπαστικούς τρόπους αντίδρασης, θα ήθελα να ρωτήσω, για να σταματήσει αυτό το παιχνίδι που γίνεται χρόνια, η κυβέρνηση τι ποσοστό, να μην πω συνδιαμόρφωσης, αλλά συνδιαχείρισης της κατάστασης είναι διατεθειμένη να δώσει στην αντιπολίτευση προκειμένου και η αντιπολίτευση να μην έχει τη δικαιολογία ότι «αποφασίζετε και απλώς μας θέλετε συνενόχους ή εν πάση περιπτώσει να υπακούμε στην πολιτική σας» και ως εκ τούτου να μη συμμετέχει πραγματικά με σοβαρές προτάσεις;

Το δεύτερο φορά τον αμυντικό τομέα και θα ήθελα να ρωτήσω τι γίνεται με το μόνο τμήμα το οποίο μπορούμε να περιμένουμε χρηματοδότηση, δηλαδή την αξιοποίηση των Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων. Σας ευχαριστώ.

Ν. Αγγελίδης: Είμαι ο Πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Ροδόπης. Κύριε Υπουργέ, είναι συνηθισμένο στη χώρα μας η κυβέρνηση να ζητά τη συναίνεση και η αντιπολίτευση να μην τη δίνει, χρησιμοποιώντας κραυγές και κατόπιν ν’ αλλάζουμε σ’ αυτό ρόλους. Σ’ αυτό είμαστε μαθημένοι.

Αυτό όμως που θα ήθελα εγώ να ρωτήσω είναι ότι αυτή η ανάλωση των απαντήσεών σας απέναντι στις ρήσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι βέβαια ένα ίδιον της ημέρας μια και συμπέσαμε, όμως νομίζω ότι έχει χαρακτηριστικά τα οποία γενικεύσανε το ζητούμενο αυτής της ομήγυρης και διολισθήσανε σε πολιτικές γενικότητες.

Εκείνο που είναι ζητούμενο σήμερα, είναι σε τέτοιου είδους συναντήσεις, νομίζω, να μπορείτε να δώσετε ένα στίγμα του πώς και με ποιο χρονικό ορίζοντα θα έχουμε συγκεκριμένα αποτελέσματα. Αυτό είναι επείγον μια και τίποτε δεν είναι ανεξάρτητο του χρόνου υλοποίησής του. Επειδή λοιπόν μιλούμε για ένα Επιμελητήριο, νομίζω ότι αυτό το οποίο χρειάζεται αυτή τη στιγμή η χώρα, είναι το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα έρχεται στο κομμάτι το δικό μας, όχι λέγοντας συνεχώς για την ανάπτυξη θεωρητικά. Η ανάπτυξη είναι το αποτέλεσμα. Αλλά το σχέδιο και το πώς θα φτάσουμε στην ανάπτυξη;

Περιμένουμε λοιπόν ειδικά από τους κυβερνητικούς παράγοντες να μας πουν ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, μ’ αυτό τον τρόπο και κυρίως τότε. Για να μπορέσει ο επιχειρηματικός κόσμος να νιώσει ότι κάπου τελειώνει αυτό κι έχουμε ένα νέο ξεκίνημα.

Τελειώνοντας να πω αυτό που ζητούμε εμείς είναι ένα άλλο επιχειρηματικό περιβάλλον. Και το επιχειρηματικό περιβάλλον δεν είναι κάτι γενικό. Είναι κάτι συγκεκριμένο. Είναι πέντε πράγματα: είναι υποδομές, είναι φορολογία, είναι αναπτυξιακός νόμος και είναι εύρυθμη λειτουργία της αγοράς, με τραπεζικό σύστημα, Επιτροπή Ανταγωνισμού και πάταξη της γραφειοκρατίας.

Σ’ αυτά τα πράγματα θέλουμε απαντήσεις, και θέλουμε απαντήσεις οι οποίες να δείχνουν πολιτικές οι οποίες νιώθουμε ότι είναι πολιτικές ρηξικέλευθες γιατί όπως κι εσείς υποστηρίξατε, είμαστε σε κομβικό σημείο και πρέπει αυτά τα πράγματα να τ’ απαντήσουμε άμεσα. Σας ευχαριστώ πολύ.

Γ. Πατεράκης: Κύριε Υπουργέ, είμαι Σύμβουλος Γερμανικών Επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Κατά καιρούς έρχονται στη δημοσιότητα δηλώσεις της κυβέρνησης και αποκρατικοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Συγκεκριμένα η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία και τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα. Υπάρχει κάποιος προγραμματισμός, σχεδιασμός της κυβέρνησης, τι θα γίνει με τους συμβούλους των εταιρειών αυτών; Ευχαριστώ πολύ.

Μαραγκός: Αν μου επιτρέπετε κ. Υπουργέ, σε συνέχεια της ερώτησης του κ. Πατεράκη ήθελα να προσθέσω και τις εταιρείες οι οποίες είναι κάτω από την αρμοδιότητά σας, ΕΒΟ, ΕΛΒΟ κτλ., ποιες είναι οι προοπτικές από πλευράς ιδιωτικοποίησης και μέλλοντος των εταιρειών αυτών. Ευχαριστώ.

Π. Καλογρίτσας: Καλησπέρα κι από μένα. Έχουμε μια εταιρεία με εμπορία αυτοκινήτων και συναφή στο χώρο αυτό. Προ ημερών, σαν εταιρεία κάναμε μια δωρεά στην Ελληνική Αστυνομία για τα μηχανάκια τα ΔΙΑΣ και τα ΔΕΛΤΑ, γιατί τα παιδιά αυτά πραγματικά τρέχουν καθημερινά για να διαφυλάττουν ως επί το πλείστον τις δικές μας επιχειρήσεις. Το ερώτημά μου είναι το εξής: Είμαι 28 χρόνων, έχω μια συγκεκριμένη μόρφωση και ρωτώ: Μπορείτε να μου δώστε μια λύση, μια προοπτική πώς θα κινηθώ εγώ σα νέος επαγγελματίας, σα νέος επιχειρηματίας αύριο μεθαύριο;

Ευ. Βενιζέλος: Κατ' αρχήν σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις εύστοχες και καλόπιστες ερωτήσεις που μου κάνατε γιατί έτσι αντιλαμβάνομαι ότι μίλησα σ’ ένα μικρό αλλά πολύ υψηλού επιπέδου ακροατήριο και σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την υπομονή σας και τη δεκτικότητά σας.

Αρχίζω με την ερώτηση που μου έκανε ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου της Ροδόπης, γιατί ήταν μια γενική παρατήρηση. Το πρόβλημα της οικονομίας είναι πολιτικό. Εσείς ως επιχειρηματίες, αντιλαμβάνεστε τώρα πόσο πιο δύσκολο είναι να διοικήσετε τις επιχειρήσεις σας μέσα σ’ ένα περιβάλλον κρίσης.

Όλοι οι παραδοσιακοί τρόποι επαφής με το τραπεζικό σύστημα και επαφής με το κράτος έχουν μεταβληθεί. Άρα βρίσκεστε κι εσείς αντιμέτωποι με την ανάγκη για νέους κανόνες management και για νέους κώδικες επαφής, με τα κρίσιμα μέτωπα. Τα κρίσιμα μέτωπα είναι το κράτος, είναι η φορολογική διοίκηση, είναι οι ασφαλιστικοί οργανισμοί, είναι οι τράπεζες και είναι και η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Άρα και το δικό σας πρόβλημα, στο δικό σας επίπεδο, είναι κατά βάθος πολιτικό. Όσοι μάλιστα επιχειρηματίες αναλαμβάνουν να διοικήσουν φορείς του δημόσιου τομέα και επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα, αντιλαμβάνονται πόσο πιο δύσκολο είναι το δημόσιο management από το ιδιωτικό.

Δεν επανέλαβα τις κυβερνητικές αποφάσεις και πρωτοβουλίες στον τομέα της οικονομίας, γιατί δεν ήθελα να μπω στα χωράφια των αρμοδίων συναδέλφων. Είπα όμως πράγματα που τα έχω προτείνει πολλές φορές στο Υπουργικό Συμβούλιο και που τα εξετάζει η κυβέρνηση.

Είπα, πρώτον, πως υιοθετώ την πρόταση του Bruegel Institute για αλλαγή των κανονισμών διαχείρισης του ΕΣΠΑ για τις χώρες που είναι αυτή τη στιγμή μέσα στο πρόβλημα -Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία- ώστε να μπορέσουμε να ρίξουμε 20 περίπου δισεκατομμύρια στην αγορά για την ενίσχυση των επιχειρήσεων χωρίς προς το παρόν να καταβληθεί η εθνική συμμετοχή. Αυτό είναι μια πολύ συγκεκριμένη ιδέα που δίνει μια απάντηση στο πρόβλημα τη ρευστότητας. Δεν ήταν μια πολιτικά αόριστη τοποθέτηση, ήταν μια διαχειριστικά συγκεκριμένη πρόταση.

Δεύτερον: Αναφέρθηκα στην ανάγκη, η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας να γίνει χρηματοοικονομικά. Το έχω πει από την πρώτη στιγμή, από τότε που άνοιξε η συζήτηση για τα 50 δισ., πριν το Συμβούλιο Κορυφής της 11ης Μαρτίου. Δεν πιστεύω ότι μπορούμε ν’ αντλήσουμε μέχρι το 2015, 50 δις με άμεσες επενδύσεις. Γιατί έτσι πρέπει να επενδυθούν άμεσα 200 δισ. προκειμένου ν’ αντλήσει το Ελληνικό Δημόσιο 50. Μπορούμε όμως να διαμορφώσουμε άμεσα χαρτοφυλάκια συμμετοχών μελλοντικών εσόδων και κυρίως ακινήτων και να μπούμε στη λογική της επαναγοράς χρέους με όσους κομιστές ελληνικού δημοσίου χρέους είναι πρόθυμοι να κάνουν κάτι τέτοιο. Αυτό είναι κάτι πάρα πολύ συγκεκριμένο και πάρα πολύ πρακτικό, γιατί έτσι οι μετοχές του Δημοσίου και τα ακίνητα του Δημοσίου θα ενσωματώσουν τις υπεραξίες από τη βελτίωση του κλίματος και από την είσοδο της ελληνικής οικονομίας σε τροχιά ανάπτυξης.

Στο Υπουργικό Συμβούλιο πρότεινα μια άμεση κίνηση, προκειμένου να τη σκεφτούν οι αρμόδιοι Υπουργοί. Δεν έχω όλα τα στοιχεία υπ' όψιν μου, αλλά θεωρώ ότι είναι κάτι που αξίζει να το διερευνήσουμε. Μπορούμε να τιτλοποιήσουμε αμέσως τα έσοδα του Δημοσίου από τα κέρδη του ΟΠΑΠ για τα επόμενα 10 χρόνια. Τα κέρδη αυτά είναι πάρα πολύ σημαντικά, θα γίνουν σημαντικότερα μέσα από την αλλαγή της αγοράς στον τομέα αυτό, διατηρουμένου του μονοπωλίου του ΟΠΑΠ και βεβαίως αυτή η τιτλοποίηση και άρα η προεξόφληση, θα οδηγήσει σ’ ένα έσοδο το οποίο θα είναι πάρα πολύ σημαντικό και θα μειώσει το δημόσιο χρέος και άρα το κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους. Θα το εξετάσουν οι συνάδελφοί μου. Είμαι βέβαιος ότι είναι μια ιδέα που τους απασχολεί και τους δελεάζει.

Μιλήσαμε, τρίτον, για την οικοδομή. Εγώ ξέρετε, έχω πολύ μεγάλη σχέση και με τον επιμελητηριακό κόσμο και με την πραγματικότητα της αγοράς. Ξέρω πάρα πολύ καλά τι σημασία έχει να κινηθεί αυτός ο τομέας. Μπορούμε να τον κινήσουμε, είμαι υπέρ του καθολικού πόθεν έσχες. Πιστεύω ότι σε κάθε φορολογική δήλωση, όπως υπάρχει το Ε-9 για τα ακίνητα, πρέπει να υπάρχει και το Ε-10 για τις καταθέσεις. Πρέπει να το επιβάλλουμε αλλά και να το αναστείλουμε για μερικά χρόνια, σε σχέση με την πρώτη και τη δευτερεύουσα κατοικία, για να κινηθεί ο μηχανισμός αυτός. Και φυσικά, το Υπουργείο Οικονομικών μπορεί να επανεξετάσει το ζήτημα των αντικειμενικών αξιών με βάση και την καμπύλη της αγοράς ακινήτων.

Σας είπα πάρα πολύ συγκεκριμένες και πρακτικές ιδέες. Κάποια στιγμή όμως πρέπει και ο επιχειρηματικός κόσμος να πει συγκεκριμένες και πρακτικές ιδέες. Πρέπει να κάνουμε μια εθνική παραγωγική και αναπτυξιακή συμφωνία και δίπλα σε κάθε δέσμευση του Δημοσίου να υπάρχει μια δέσμευση του επιχειρηματικού κόσμου για άμεσες επενδύσεις. Κι όταν λέω άμεσες επενδύσεις, δεν εννοώ τις μεγάλες επενδύσεις, εννοώ συγκεκριμένες κινήσεις σε κάθε τομέα. Υπό καθεστώς κρίσης. Με έλλειψη ρευστότητας. Η καλή ιδέα, η καλή επιχειρηματική ιδέα, είναι πάντα πάρα πολύ πλούσια.

Έχω πολλές φορές απαντήσει στο ερώτημα «τι είναι καινοτομία». Και πιστεύουν οι περισσότεροι ότι καινοτομία είναι η υψηλή τεχνολογία. Εγώ μπορώ να σας πω ότι υπάρχει καινοτομία στις υπηρεσίες, υπάρχει και καινοτομία χαμηλής τεχνολογίας. Το γεγονός ότι στη Ρώμη –είναι το αγαπημένο μου παράδειγμα- οι καστανάδες όταν πωλούν κάστανα τα βάζουν σε μια σακουλίτσα και δίπλα είναι κολλημένη μια άδεια σακούλα για να βάζεις τα τσόφλια για να μη λερώσεις την πόλη ή για να μη βρεθείς σε αμηχανία, είναι μια καινοτόμα ιδέα, πολύ χαμηλής τεχνολογίας. Αλλά αλλάζει την ποιότητα της παροχής τουριστικών υπηρεσιών.

Γιατί τουρισμός δεν είναι μόνο το ξενοδοχείο 5 αστέρων, δεν είναι μόνο το καλό αεροδρόμιο. Είναι και αυτό. Είναι να μπορείς να βρεις ένα ποτήρι κρύο νερό στον αρχαιολογικό χώρο και να μπορέσεις να φας τα κάστανά σου με αξιοπρέπεια. Λέω για τα κάστανα γιατί πρέπει να βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά, γι’ αυτό είναι χρήσιμο το παράδειγμα.

Άρα, πρέπει αυτός ο ριζοσπαστικός τρόπος προσέγγισης να κυριαρχήσει και στην επιχειρηματική κοινότητα. Όταν όμως το πρόβλημα του επιχειρηματία είναι να πληρώσει ή να ανακυκλώσει την επιταγή, όταν βλέπει να κλείνει το πλαφόν στην τράπεζα, όταν έχει άμεσο πρόβλημα να πληρώσει τους εργαζόμενούς του, δεν υπάρχει περιθώριο για άλλες σκέψεις, το αντιλαμβάνομαι.

Κι έρχομαι στην ερώτηση με την οποία ξεκίνησε ο κ. Μανωλόπουλος. Ο συμψηφισμός είναι το λιγότερο που πρέπει να κάνουμε και το έχουμε αποφασίσει, βλέπω να λέτε τώρα ότι υπάρχουν προβλήματα εφαρμογής. Θα παρακαλέσω κι εγώ τον αρμόδιο Υπουργό, τον φίλο μου τον κ. Παπακωνσταντίνου, με τη βοήθεια της Γενικής Γραμματείας Πληροφορικών Συστημάτων, να δώσουμε προτεραιότητα σε αυτού του είδους τους συμψηφισμούς, ώστε να ανακουφίσουμε έναν μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων, γιατί αυτό είναι μία διαδικασία διοικητική, είναι ένας συμψηφισμός που μπορεί να γίνει εύκολα, αρκεί να κινηθούμε αντιγραφειοκρατικά και να στρέψουμε προς τα κει ένα λογισμικό των πληροφορικών συστημάτων.

Λέει ο κ. Κοκορίτσος από τους «Ευρωσυμβούλους»: Τι γίνεται με τη Δημόσια Διοίκηση; Ναι, σωστό, το αντιλαμβάνομαι. Την παράκαμψη της Δημόσιας Διοίκησης μέσω συμβούλων, μέσω τραπεζών, την έχουμε δοκιμάσει χρόνια τώρα, είκοσι χρόνια εφαρμόζεται το σύστημα αυτό και το κάνουμε. Το θέμα είναι να θέσουμε έναν στόχο, έναν μεγάλο στόχο και πιστεύω ότι ο μεγάλο στόχος είναι αυτός: να αλλάξουν οι κανονισμοί διαχείρισης του ΕΣΠΑ προσωρινά για τις τρεις χώρες της κρίσης.

Πιστεύω ότι αυτό με τη βοήθεια του τραπεζικού συστήματος μπορεί να μας κάνει να ξεφύγουμε από τη γραφειοκρατία και κυρίως να ρίξουμε εύκολα χρήμα στην αγορά, δηλαδή να καταπολεμήσουμε το πρόβλημα της ρευστότητας, γιατί φυσικά η προτεραιότητα κάθε τράπεζας, φυσιολογικό είναι να είναι η δική της αν θέλετε σταθερότητα. Και τη χρειαζόμαστε αυτή τη σταθερότητα, γι΄ αυτό κι έχουμε δώσει αυτό το ογκώδες ποσό εγγυήσεων των 100 δισ. στις τράπεζες, προκειμένου να μπορούν να βοηθήσουν την οικονομία και τώρα ήρθε η ώρα να βοηθήσουν την οικονομία.

Αντιλαμβάνομαι τα πολιτικά ερωτήματα σε σχέση με την Κυβέρνηση και την Αντιπολίτευση, θα τα αφήσω στο τέλος και θα προτάξω τα τεχνικά.

Αμυντικές βιομηχανίες, ιδιωτικός τομέας. Αντιλαμβάνομαι πόσο κρίσιμο είναι το ζήτημα των Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων που έχουν απομείνει, γιατί καταργούνται τα αντισταθμιστικά ωφελήματα και καταργούνται για τους εξής λόγους:

•Πρώτον, διότι τα πληρώνουμε ούτως ή άλλως, επιβαρύνουν το κόστος της κύριας σύμβασης.
•Δεύτερον, διότι είναι μία αδιαφανής διαδικασία προμήθειας, η οποία πρέπει να γίνεται ανταγωνιστικά και νόμιμα.
•Τρίτον, διότι αυτό εκνευρίζει πάρα πολύ την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και εντέλει και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
•Τέταρτον, διότι έχουμε κρούσματα παράνομων και γκρίζων πληρωμών μέσω αντισταθμιστικών ωφελημάτων.
Αυτά δεν μπορούν να συνεχιστούν, καταργούνται.

Υπάρχει μία μεταβατική ρύθμιση και μία υπουργική απόφαση σε σχέδιο. Και οι δύο μεγάλες ενώσεις -η Ένωση Εταιρειών Αεροδιαστημικής και Άμυνας και ο ΣΕΚΠΥ- έχουν προτείνει δικά τους σχέδια και η οδηγία που δώσαμε είναι να λάβουμε όσο γίνεται περισσότερο υπόψη τα σχέδια που υπέβαλαν οι ενδιαφερόμενοι φορείς.

Αυτό προκάλεσε μια κάποια καθυστέρηση, η οποία ελπίζω ότι θα τελειώσει τώρα όπου να’ ναι, γιατί θέλουμε να κινηθούμε παράλληλα με την ψήφιση του νόμου, δηλαδή να πούμε και στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι ψηφίζουμε το νόμο που καταργεί τα αντισταθμιστικά και ταυτόχρονα ρυθμίζουμε και τη μεταβατική περίοδο η οποία είναι αναγκαία διότι έχουμε τρέχουσες συμβάσεις, όχι νέες, παλιές, τις οποίες προσπαθούμε να τις εκλογικεύσουμε και να τις κάνουμε διαφανείς.

Αμυντικές βιομηχανίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Ξέρετε, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας εποπτεύει μόνον των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων. Στα άλλα είναι ο βασικός πελάτης, αλλά έχουμε την ευθύνη μαζί με το Υπουργείο Οικονομικών.

Στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα έχει προ πολλού διοριστεί ο Σύμβουλος, η Grant Thornton είναι ο βασικός Σύμβουλος και προχωρούμε σε μία ιδιωτικοποίηση -είναι εδώ ο Πρόεδρος της εταιρείας ο Στρατηγός Αδριάνης. Εφαρμόζουμε το πρόγραμμα του ΟΣΕ και στα ΕΑΣ. Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει αλλά στα ΕΑΣ έχει ψηφιστεί και εφαρμόζεται πρόγραμμα αντίστοιχο με τον ΟΣΕ για τους εργαζόμενους. Αποχωρίζουμε τον τομέα ακινήτων, γιατί τα ακίνητα είναι πάρα πολλά και πρέπει να γίνει μια εταιρεία διαχείρισης ακινήτων, σε συνεργασία με την ΚΕΔ, διότι δεν έχουμε λόγο να έχουμε άλλα μικρά «μαγαζιά» τέτοιου είδους. Και είμαστε ανοιχτοί σε οποιαδήποτε καλή ιδέα και έχουμε τουλάχιστον δύο πολύ σοβαρές προτάσεις τις οποίες αξιολογεί ο Σύμβουλος.

Το ίδιο συμβαίνει και με την ΕΛΒΟ, που είναι ένας επιχειρηματικός φορέας με καλή οικονομική κατάσταση. Έχει πολύ μικρά χρέη της τάξεως των 70 εκατομμυρίων και πολύ μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες. Άρα εκεί υπάρχει η δυνατότητα να κινηθούμε πάρα πολύ γρήγορα κι ελπίζω ότι αυτό θα γίνει τους επόμενους μήνες με τη βοήθεια Συμβούλου, ο οποίος θα ανακοινωθεί εντός των λίγων ημερών. Είναι επιλεγμένος και θα ανακοινωθεί.

Στην ΕΑΒ θέλουμε στρατηγικό εταίρο, ο οποίος να μην προδικάζει την απόφασή μας για τη νέα γενιά μαχητικών αεροσκαφών. Δε θα αποφασίσουμε έμμεσα και υπό πίεση για τη νέα γενιά αμυντικών αεροσκαφών, η οποία στο μέτρο που είναι αυστηρά αναγκαία για επιχειρησιακούς στρατιωτικούς λόγους, θα αποφασιστεί από τη Βουλή με ανοικτή διαβούλευση με διαφάνεια και με τελείως διαφορετική νοοτροπία από ό,τι στο παρελθόν. Άρα δε θα μας προδικάσει μια τόσο σημαντική απόφαση η επιλογή στρατηγικού εταίρου ή κοινοπράκτη στην ΕΑΒ. Η ΕΑΒ έχει μεγάλες δυνατότητες, τεράστιες, υπάρχουν προτάσεις για κοινοπραξία, η απόφασή μας είναι να τις δούμε αυτές τις προτάσεις με ελληνικές και ξένες εταιρείες, με τη μορφή ενός γρήγορου ανταγωνιστικού διαλόγου, ώστε η Βουλή να μπορεί να αξιολογήσει και να μας δώσει το πράσινο φως για να προχωρήσουμε.

Ασχολούμαστε επίσης με τα ναυπηγεία, τα οποία είναι ιδιωτικές εταιρείες, αλλά αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικό είναι να βοηθήσουμε έναν τόσο μεγάλο τομέα που απασχολεί τόσους πολλούς εργαζόμενους.

Όλα αυτά, σπάζοντας την αχλή του μυστηρίου. Μίλησα το πρωί στη Σχολή Εθνικής Άμυνας διεξοδικά για τα θέματα αυτά, άρα δε θα σας απασχολήσω. Στο διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε τις ομιλίες μου και στη Βουλή και σήμερα και στο συνέδριο που οργάνωσαν οι φορείς της αμυντικής βιομηχανίας στη Θεσσαλονίκη πριν από λίγους μήνες.

Αυτά όλα τα κάνουμε και τα προχωρούμε και έχουμε σπάσει αυτό το κέλυφος της αδιαφάνειας, διότι από την αρχή μέχρι το τέλος τα πάντα παρακολουθούνται από την Επιτροπή της Βουλής και τους τελευταίους 18 μήνες όλα έγιναν δεκτά με ευρύτατη πλειοψηφία, με πλειοψηφία πολύ μεγαλύτερη από την πλειοψηφία της Κυβέρνησης κι αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό.

Τώρα έχουμε ένα νομικό πρόβλημα που έχει προκύψει, σε σχέση με την ολοκλήρωση των διαδικασιών επιλογής Συμβούλων γενικά, είναι κάτι που το χειρίζεται το Υπουργείο Οικονομικών και το Υπουργείο Οικονομίας, πιστεύω ότι θα λυθεί άμεσα κι έτσι κι εμείς θα έχουμε τους Συμβούλους που θέλουμε.

Κυρίως θέλουμε έναν μεγάλο διεθνή Σύμβουλο για την ακίνητη περιουσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Εμείς έχουμε κάνει μια πολύ καλή προετοιμασία, in house προετοιμασία, ποια είναι τα πραγματικά στρατόπεδα, ποια είναι ακίνητα για κοινωνική χρήση -γιατί είναι μέσα στις πόλεις και δεν μπορεί να γίνει τίποτα, γιατί το γενικό πολεοδομικό σχέδιο παρεμποδίζει περαιτέρω αξιοποίηση και άρα πρέπει να συνεργαστούμε με τους Δήμους- και ποια είναι προς αξιοποίηση κι εκεί κάνουμε πακέτα τα οποία δια γυμνού οφθαλμού δεν φαίνονται. Δηλαδή ένα πακέτο αγροτοτουριστικό, ένα πακέτο ορεινού τουρισμού και άλλα, τα οποία θα τα δώσουμε στον Σύμβουλο μόλις διοριστεί, προκειμένου να βοηθήσουμε τη μεγάλη προσπάθεια της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας.

Πάντως, είναι καταγεγραμμένα τα ακίνητά μας και από πλευράς φυσικού αντικειμένου και από πλευράς νομικού καθεστώτος και θα τροφοδοτήσουμε τον Σύμβουλο με υλικό που αν ξεκινούσε να το βρει μόνος του θα έκανε πολύ καιρό για να το βρει, αν το έβρισκε ποτέ.

Τώρα να κλείσω με τις ερωτήσεις τις πιο πολιτικές για τη σχέση Κυβέρνησης-Αντιπολίτευσης και για την εναλλαγή των ρόλων και για την υπευθυνότητα της εκάστοτε Κυβέρνησης και την ελευθεριότητα της εκάστοτε Αντιπολίτευσης.

Αυτά ήταν έτσι, όπως τα λέτε, και όλοι μας έχουμε τις ευθύνες μας, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο. Εγώ επιχείρησα πάντα στη ζωή μου να είμαι στο πεδίο της πολιτικής και όχι της παραπολιτικής και είναι άλλο το να εκφράζεται κανείς με ακρίβεια και καμιά φορά και με ταχύτητα και άλλο να δημαγωγεί με ευκολία. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Εγώ είμαι υπέρ του πρώτου και κατά του δεύτερου, γιατί μπορεί και με αδυναμία στην εκφορά του λόγου να δημαγωγείς. Και αυτό το βλέπουμε όχι μόνον στην Ελλάδα, το βλέπουμε και στην Ευρώπη και διεθνώς πάρα πολύ έντονα.

Άρα έχει πολύ μεγάλη σημασία να κάνουμε αυτό που έχει πει πολλές φορές η Κυβέρνηση και το έχει πει και ο Πρωθυπουργός πολύ πρόσφατα: να καταλάβουμε ότι τώρα κρινόμαστε με όρους ιστορικούς. Το ζήτημα δεν είναι να κερδίσουμε τις επόμενες εκλογές. Νομίζω ότι εκφράζω και τον Πρωθυπουργό και όλα τα μέλη της Κυβέρνησης, λέγοντας ότι δε με ενδιαφέρει προσωπικά καθόλου το πολιτικό μου μέλλον. Δεν δικαιούμαστε να ασχολούμαστε με αυτό, ούτε καν άμεσα σε σχέση με τις επόμενες εκλογές. Μας ενδιαφέρει όμως πάρα πολύ το μέλλον της χώρας, το παρόν της χώρας και να προστατεύσουμε τη μνήμη της όποιας προσφοράς έχει ο καθένας και της όποιας προσφοράς έχουμε συλλογικά, αν έχουμε.

Πιστεύω ότι η Μεταπολίτευση είναι η καλύτερη περίοδος της χώρας, η καλύτερη 35ετία, από κάθε άποψη. Από άποψη του επιπέδου ανάπτυξης, από την άποψη της ωριμότητας των δημοκρατικών θεσμών, από την άποψη του επιπέδου ευημερίας, από την άποψη της εθνικής ασφάλειας. Σε πείσμα της αντίληψης ότι είμαστε ανεύθυνοι και κατώτεροι των περιστάσεων, εγώ θα σας έλεγα ότι τα 37 χρόνια τις Μεταπολίτευσης απέδειξαν ότι κατά βάθος έχουμε και εθνική ενότητα και εθνική στρατηγική στα σοβαρότερα θέματα: στην εξωτερική πολιτική, στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό.

Βεβαίως, αποδεικνύεται ότι υπάρχουν τεράστια διαρθρωτικά προβλήματα. Δεν είναι προβλήματα της Μεταπολίτευσης, είναι προβλήματα που διατηρήθηκαν και διογκώθηκαν τα τελευταία χρόνια, αλλά υπάρχουν από συστάσεως Ελληνικού Κράτους. Οι πελατειακές σχέσεις, ο πληθωρισμός του δικηγορικού επαγγέλματος, η αδυναμία ταχείας εκδίκασης των υποθέσεων, οι κρατικοδίαιτοι τομείς της οικονομίας, η σπατάλη του δημοσίου χρήματος, ο υπερδανεισμός και το δημόσιο χρέος, είναι φαινόμενα του 19ου αιώνα.

Η Ελλάδα γεννιέται λόγω των δανείων της ανεξαρτησίας με δυσβάσταχτο δημόσιο χρέος. Γεννιέται με δημόσιο χρέος μεγάλο, γεννιέται ως δημοσιονομικό προτεκτοράτο το 1830, όταν νομικά ανακηρύσσεται η ανεξαρτησία. Και οι ατυπίες, η σύγκρουση οικονομίας-παραοικονομίας, πολιτικής-παραπολιτικής, μας ακολουθούν 180 χρόνια.

Βεβαίως, τώρα που τα πράγματα έγιναν πιο δημοκρατικά, πιο ελεύθερα, πιο ανοιχτά, τώρα που ξεπεράσαμε τις αγκυλώσεις του εμφυλίου πολέμου και της δικτατορίας και του εθνικού διχασμού, αυτά βγήκαν στην επιφάνεια. Γιατί υπήρξε και μία φρενίτιδα της Μεταπολίτευσης, είχαμε επιπόλαια ιστορική συνείδηση, είχαμε ένα άγχος να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο της χώρας. Λόγω δικτατορίας, λόγω εμφυλίου, λόγω μετεμφυλιακού κλίματος, έπρεπε να κερδηθούν πολλές χαμένες δεκαετίες.

Βεβαίως, όλα αυτά τελικά δε μας επέτρεψαν να αντιληφθούμε τη σημασία που έχει ο υπερδανεισμός της χώρας. Τώρα καταλαβαίνουμε όλοι τη σημασία αυτού του πράγματος. Για να πούμε την αλήθεια τώρα αυτό γίνεται κοινή συνείδηση και τώρα όλοι αντιλαμβανόμαστε την αξία και του ενός ευρώ σε σχέση με τα φορολογικά έσοδα και σε σχέση με τις δημόσιες δαπάνες. Αυτό είναι μέσα στο κακό το καλό, γιατί ουδέν κακόν αμιγές καλού.

Φυσικά, όταν ο άλλος έχει πρόβλημα απόλυτης φτώχιας, όταν έχει πρόβλημα υγείας, όταν έχει πρόβλημα ανεργίας, δεν έχει το περιθώριο να κάνει τέτοιες σκέψεις. Αλλά η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, η μεγάλη πλειονότητα των νοικοκυριών, πιστεύω ότι υφίστανται τις θυσίες ελπίζοντας να δουν φως και ξέρουν ότι μπορούμε να το βρούμε το φως αυτό και θα το βρούμε -το επαναλαμβάνω- αν κινηθούμε ενωμένοι με συναίνεση, με συστράτευση και βεβαίως με καλές ιδέες τις οποίες εφαρμόζουμε, βοηθώντας ο ένας τον άλλον και μιλώντας με το εμείς και όχι με το εγώ, έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Π. Καλογρίτσας: Ο μόνος λόγος που ανέφερα πριν ότι εμείς σαν εταιρεία κάναμε δωρεά κάποια ελαστικά στο δημόσιο τομέα και δεν πήρα απάντηση σε αυτό... Συνεχίσατε την κουβέντα τις απαντήσεις σας λέγοντας ότι κι εμείς σαν επιχειρηματίες θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι κι εμείς πλέον θα πρέπει να κάνουμε κάποιες θυσίες. Η θυσία που κάναμε εμείς σαν εταιρεία είναι ότι δεν απολύσαμε κάποιον εργαζόμενο..

Ευ. Βενιζέλος: Εγώ δε μίλησα για θυσίες, εγώ μίλησα ότι πρέπει να κάνετε πράγματα τα οποία είναι πιο πρωτότυπα και είστε αντιμέτωποι με νέου τύπου προβλήματα. Και θυσίες χρειάζονται βέβαια, δεν είναι κακό να κάνει κανείς θυσίες.

Π. Καλογρίτσας: Βεβαίως, όλοι τρέχουμε με μια ταχύτητα πιο κάτω σήμερα, από ότι τρέχαμε στο παρελθόν, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι κι εσείς σαν πολιτικοί θα θέλαμε να δώσετε το έναυσμα της λειτουργίας αυτής, όλοι να κάνουμε μια θυσία παραπάνω. Εμείς προσφέραμε αυτά τα ελαστικά ένα άλφα κομμάτι, μειώνοντας όχι το προσωπικό, όχι το μισθό του προσωπικού, αλλά το δικό μου και του αδερφού μου που είμαστε στην ίδια εταιρεία, μέλλον. Πώς το κάναμε αυτό; Βγάζοντας κάποια χρήματα οι γονείς μας τα περασμένα έτη σήμερα τα χρήματα αυτά τα επενδύσαμε προς δημόσιο όφελος.

Και σας έκανα μια ερώτηση, θα ήθελα να μου πείτε εσείς σαν Υπουργός Εθνικής Αμύνης μεν αλλά και σαν ένας σοβαρός πολιτικός που σας πιστεύω και σας ακολουθώ όλα αυτά τα χρόνια, θα ήθελα να μας προτείνετε, να μας ακούσετε εμάς τους νέους τι μπορούμε να κάνουμε ή πώς μπορεί η Κυβέρνηση να βοηθήσει, ώστε αύριο-μεθαύριο να μείνουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα και να αναπτύξουμε μέσα στην Ελλάδα κάποια πράγματα όχι με τις ιδέες μας αλλά με τις δυνατότητες που μας δίνει το κράτος.

Ευ. Βενιζέλος: Κατ’ αρχάς ήταν παράλειψή μου που δε σας ευχαρίστησα για τη δωρεά και τη στήριξη της Ελληνικής Αστυνομίας. Και νομίζω ότι τις τελευταίες μέρες, επειδή υπάρχει ένα κλίμα έντασης γύρω από τα θέματα της ασφάλειας και της εγκληματικότητας κι επειδή γίναμε μάρτυρες τραγικών γεγονότων, ασύλληπτων στη σκληρότητά τους και τη βαρβαρότητά τους, είναι πάρα πολύ σημαντικό να στρέψουμε τη σκέψη μας στα θύματα και τους συγγενείς τους.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι έχουμε πλήρη συνείδηση όλοι μας του πόσο κρίσιμο και σημαντικό είναι το θέμα της καθημερινής ασφάλειας του πολίτη και της λειτουργίας του κέντρου των μεγάλων πόλεων, κυρίως της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Με την ευκαιρία αυτή να σας πω πως σας ευχαριστώ πάρα πολύ γιατί στην ηλικία σας βρίσκετε το χρόνο και την υπομονή να μετάσχετε σε μια παρόμοια συζήτηση, η οποία μπορεί να εμφανίζεται λίγο «γεροντική». Αυτό πρέπει να ξεπεράσουμε: μία «γεροντική», ας το πούμε έτσι αντίληψη των πραγμάτων. Λέει ο ποιητής «όχι από τώρα, πολύ νωρίς για μια γεροντική σοφία». Πρέπει λοιπόν να παραμείνουμε όσο γίνεται πιο νέοι, πιο νεανικοί εν πάση περιπτώσει.

Τώρα, εάν αλλάξει το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα και η νεανική επιχειρηματικότητα θα έχει αντικείμενο. Δεν είναι να δώσουμε μόνον στον νέο επιχειρηματία ελπίδα, είναι να δώσουμε στο παιδί που τελειώνει το διδακτορικό του και δεν μπορεί να βρει μια δουλειά, είναι να δώσουμε στο παιδί που τελειώνει το Λύκειο και δεν ξέρει τι να κάνει γιατί δε θέλει να συνεχίσει τις σπουδές του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, πρέπει να δώσουμε μια απάντηση στον τεράστιο αριθμό ανέργων στις ηλικίες της εισόδου στην αγορά εργασίας.

Η απάντηση δε θα είναι τομεακή, πρέπει να είναι γενική. Όταν κινηθεί ο τροχός όλα θα βελτιωθούν, αλλά τώρα είμαστε δυστυχώς στο χειρότερο σημείο, τώρα πρέπει να προσπαθήσουμε να βγάλουμε το κεφάλι έξω από το νερό κι εκεί χρειάζεται μια κίνηση «σωστικού χαρακτήρα», γι’ αυτό και προσπάθησα να θέσω τις προτεραιότητες που έθεσα στην τοποθέτησή μου.