ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

Γράφει ο Νικ Τατ.

Ρε σεις…

Που φθάσαμε τη χώρα… Τριάντα έξι χρόνια μετά την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών, η Ελλάδα διέρχεται μια χωρίς προηγούμενο κρίση… Η χούντα κατέλυσε με τα όπλα τη δημοκρατία, έστειλε χιλιάδες πατριώτες στην εξορία, βασάνισε, πόνεσε, μάτωσε, έβαλε το λαό στο γύψο, αλλά στα επτά χρόνια τυραννίας δεν επέβαλε οικονομική δικτατορία…

Το αντίθετο…


Ενώ εσείς – η γενιά του Πολυτεχνείου, που όπως εύστοχα έχει πει η Έλλη Παππά, εξαργύρωσε πάρα πολύ ακριβά γραμμάτια και από σας γέμισε ο τόπος νεόπλουτους – σε συνεργασία με κέντρα που εξυπηρετούν τα συμφέροντα μιας αδίστακτης νεοφιλελεύθερης συμμορίας, έχετε εγκαθιδρύσει την πιο σκληρή και απάνθρωπη οικονομική δικτατορία που έχει γνωρίσει ο τόπος…


Ρε σεις…

Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος δεν είχε σπίτι ούτε στην Ηρώδου Αττικού, ούτε στην Αρεοπαγίτου, ούτε είχε καβάτζα πέντε έξι off shore για να κάνει παιχνίδι με τα κλεμμένα… Εσείς έχετε…

Ο δικτάτορας πέθανε και τον έβγαλαν από τριάρι…

Ενώ σεις, κάποιοι από σας, με την ανοχή των υπολοίπων, εξαπατώντας και κατακλέβοντας τον Ελληνικό λαό, πλουτίσατε και προκαλέσατε ασύστολα και ατιμωρητί και τώρα κυνικά στέλνετε το λογαριασμό σε μισθωτούς και συνταξιούχους…

Καλά, δεν ντρέπεστε???


Ρε σεις…

Ξέρετε ποιο ήταν το δημόσιο χρέος του δικτάτορα???

Μηδέν στο πηλίκιο, όπως λέει Κάποιος…

Ξέρετε τι σημαίνει χρέος 300 δις €???

Υποδούλωση της χώρας, εφιάλτες…


Τι θα πεις, κύριε Λοβέρδο, σε μια χήρα 45 χρονών, με δυο ανήλικα παιδιά άνεργη, που βίαια της στερείς τη σύνταξη του άνδρα της???

Πήγαινε στο μεσιέ Ντομινίκ Στρος Καν???

Τι σκατά σοσιαλιστές είστε???

Τουλάχιστον, κερνάτε τα έξοδα της… αποδημίας???


Είναι γνωστό ότι ο πολίτης απεριόριστης ανοχής που αραχτός στοχάζεται σε καναπέ, δεν αντιδρά… Αλλά είναι επίσης βέβαιο ότι στο παρελθόν δεν έχει ξαναβρεθεί σε παρόμοιες συνθήκες στέρησης, εμπαιγμού, οργής, εργασιακού μεσαίωνα, οικονομικής κακοποίησης και ταπείνωσης…

Αυτό, κύριοι, καλό θα ήταν να το λάβετε σοβαρά υπ’ όψη σας, γιατί έτσι που τα κάνατε, αρκεί μια σπίθα για να γίνει η χώρα Ιράκ…

Το πάρτι πάντως τελειώνει… Τα προνόμια, η υποκρισία, η αλαζονεία, η ασυδοσία, οι προκλήσεις, η ασυλία, όλα, κάποτε τελειώνουν…

Η κοινωνία δεν ανέχεται και δεν αντέχει άλλο το κλεπτοκρατικό σύστημα που λυμαίνεται τη χώρα