«Το κόμμα μας, ως επαναστατικό κόμμα θεώρει υποχρέωση και καθήκον του να μελετά την ιστορία του με σκοπό να βγάζει πολύτιμα πολιτικά συμπεράσματα για το σήμερα, συμπεράσματα που συμβάλουν αποφασιστικά στην συσπείρωση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων στην κατεύθυνση της ανατροπής και της ρήξης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.
Με αφορμή την μελέτη της ιστορίας μας την περίοδο αυτή, και έχοντας τελειώσει η εσωκομματική διαδικασία μελέτης του Β Τόμου Δοκιμίου του ΚΚΕ που αφορά την περίοδο ’49 – ’68 στο φετινό 37ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ αφιερώνεται συζήτηση με θέμα «Η ιστορία του ΚΚΕ όπλο στα χέρια του λαϊκού κινήματος» με ομιλητή τον Διονύση Αρβανιτάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλος του τμήματος Ιστορίας της ΚΕ, την Παρασκευή 9/9 στις 19:30.
Γίνεται αποτίμηση της δράσης του ΚΚΕ τη δεκαετία του 1940 και χαράζει την πολιτική του για το επόμενο διάστημα. Το ΚΚΕ εξετάζει σε συνθήκες οξυμένης διαπάλης τη δράση του, ως ηγετική δύναμη στον αγώνα του ΕΑΜ ΕΛΑΣ και στην ένοπλη πάλη του ΔΣΕ, με τον βρετανικό και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και την εγχώρια αστική τάξη.
Μετά από τις μάχες του ΔΣΕ στο Γράμμο και το Βίτσι και την υποχώρηση των δυνάμεών του στην Αλβανία, το Κόμμα μας μπήκε σε μια νέα φάση της Ιστορίας του. Σ' αυτές τις συνθήκες, επιχείρησε να προσαρμόσει τη δράση του στο νέο αρνητικό συσχετισμό που είχε διαμορφωθεί, να χαράξει την τακτική και τη στρατηγική του. Εκ των πραγμάτων, ήταν υποχρεωμένο να μελετήσει τη δεκάχρονη δράση του και να βγάλει συμπεράσματα από αυτή.
Με την 3η Συνδιάσκεψη, προσπαθεί να οργανώσει μια πρώτη γραμμή άμυνας στον οπορτουνισμό, να επεξεργαστεί τη στρατηγική του στις νέες συνθήκες. Αυτή η προσπάθεια ανακόπηκε το 1956, με την επιβολή της δεξιάς οπορτουνιστικής στροφής, με την 6η Ολομέλεια που συγκάλεσαν τα αδελφά ΚΚ. Από κει και πέρα, οι δυνάμεις που κυριάρχησαν, αφού πρώτα προχώρησαν στη διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων και την ένταξη των κομματικών μελών στην ΕΔΑ, οδήγησαν το ΚΚΕ στο 8ο Συνέδριο, που επικύρωσε αυτήν τη στροφή, το 1961.
Η διαπάλη δεν σταμάτησε. Αποκορύφωμα αυτής της διαπάλης για την ύπαρξη ή όχι επαναστατικού Εργατικού Κόμματος ήταν η 12η Ολομέλεια το 1968. Σ' αυτήν, το λεγόμενο οργανωτικοπολιτικό πρόβλημα επιλύθηκε θετικά και άρχισε η οργανωτική ανασυγκρότηση του ΚΚΕ και μια νέα περίοδος στην Ιστορία μας.
Επαναστατική αντοχή και συνέχεια.
Σε μια εποχή που εξαπλώνεται η αντεπανάσταση, εμείς, το ΚΚΕ, δείχνουμε μια επαναστατική αντοχή που δεν είναι καθόλου τυχαία. Το ΚΚΕ σφυρηλατήθηκε με ιστορικούς δεσμούς αίματος με την εργατική τάξη και τη φτωχή αγροτιά, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του. Με τον ένοπλο αγώνα ενάντια στην ξένη κατοχή, συγκρούστηκε άμεσα 2 φορές με την αστική εξουσία. Η μελέτη αυτών των συγκρούσεων αποτελεί μεγάλη συμβολή και για το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και τη δράση του τον προηγούμενο αιώνα.
Προσφορά μεγάλου μεγέθους συνιστά η ηρωική πάλη του ΚΚΕ πριν και μετά το 1949 στους τόπους μαρτυρίου (εκτελέσεων - φυλακών - εξορίας) και σε συνθήκες ανείπωτων διωγμών, όπου διατήρησε ζωντανούς πάντα δεσμούς με τον εργάτη, τον φτωχό αγρότη για τα καθημερινά προβλήματά του. Παρά τη δεξιά παρέκκλιση της περιόδου 1956-1968, βρήκε τη δύναμη να μην υποκύψει στον ευρωκομμουνισμό, να ανοίξει μέτωπο μαζί του.
Η διαπάλη κρίθηκε αποφασιστικά στο διαχωρισμό του από τις ευρωκομμουνιστικές δυνάμεις του λεγόμενου "ΚΚΕ εσωτερικού", ιδρύοντας την ΚΝΕ και συγκροτώντας παράνομες οργανώσεις κατά τη στρατιωτική δικτατορία 1967-1974 για να δράσει ενάντια σ' αυτή.
Μ' αυτές τις βαθιές ρίζες μπόρεσε στην κρίση το 1991 να εξασφαλίσει την ιστορική του συνέχεια, να σταθεί όρθιο, παρά την κορύφωση της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ, να βρίσκεται σταθερά στην πλευρά της ταξικής πάλης σήμερα. Να βγάλει το συμπέρασμα ότι η στρατηγική του δεν καθορίζεται από τον κάθε φορά συσχετισμό δύναμης, αλλά από τη στιγμή που η εργατική τάξη, στο πρόσωπο του κόμματός της, αποκτά συνείδηση της ιστορικής της αποστολής, για κατάργηση της εκμετάλλευσής της, και σα συνέπεια κάθε ταξικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, τότε δεν υπάρχουν στάδια και μορφές ενδιάμεσης εξουσίας.
Η κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης με τα λαϊκά στρώματα και κάθε μορφή που πολιτικά εκφράζει αυτήν τη συμμαχία, πρέπει να εξυπηρετεί την προσέγγιση του στόχου της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Μ' αυτήν την έννοια διερευνούμε την Ιστορία του Κόμματός μας, αναδεικνύοντας διαχρονικά συμπεράσματα που θα μας κάνουν πιο ικανούς σε πείρα και γνώση για την προσέγγιση του στόχου της πολιτικής εξουσίας και της ανάπτυξης της ταξικής πάλης στη χώρα μας και σε διεθνές επίπεδο.
Απευθύνουμε κάλεσμα στο λαό της Πάτρας , στα παιδιά της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών οικογενειών που είναι άνεργοι, στους φοιτητές, σπουδαστές και τους μαθητές να πάρουν μέρος στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ, να συμπορευτούν συνολικά με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.
Το Σάββατο 10/9 στις 21:15 θα μιλήσει η Αλέκα Παπαρήγα ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου