ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΛΑΛΕΙ Ο ΠΑΠΑ ΓΙΑΒΗΣ...

Το πνεύμα του Νόμου και η εφαρμογή του από του πολιτικούς

Του
Παναγιώτη Παπαγιαβή
Δημοτικού Συμβούλου



Στην δημοκρατία, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού, που προέρχονται από διάφορες κοινωνικές τάξεις και επαγγέλματα, καλούνται να ασκήσουν πολιτική. Ο Πρωθυπουργός, οι Υπουργοί, οι Βουλευτές, οι Δήμαρχοι χαράσσουν τα πολιτικά μονοπάτια, δίδουν την πολιτική «γραμμή». Απαιτούνται όμως και εξειδικευμένες γνώσεις που οι ίδιοι δεν διαθέτουν. Ενας μηχανικός δεν μπορεί να έχει ολοκληρωμένη αντίληψη για οικονομικά θέματα ή ένας νομικός για ιατρικά. Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει η πολιτεία. Ο νομοθέτης δίνει την δυνατότητα στους αιρετούς, να προσλαμβάνουν Συμβούλους, που παρέχουν τις τεχνικές και επιστημονικές γνώσεις τους, χωρίς να θέτει περιορισμούς, αφήνοντας ελεύθερο τον αιρετό την κρίση της επιλογής.
Ας δούμε όμως τι γίνεται στην πράξη, πως οι πολιτικοί μας «εκμεταλεύονται» αυτή τη βοήθεια που δίνει ο Νομοθέτης.
Υπάρχει πλήρης κατάχρηση και καταστρατήγηση. Η πλειοψηφία των Βουλευτών χρησιμοποιεί κυρίως άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος ή κομματικούς φίλους τους οποίους απροκάλυπτα «βαφτίζει» ειδικούς Συμβούλους, τους κρατάει συνήθως για όλη τη θητεία, αποκτώντας έτσι μία πρόσθετη οικονομική ενίσχυση.
Στο επίπεδο των Υπουργών- Υφυπουργών, δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε του Υπουργούς- Υφυπουργούς που κατά καιρούς θήτεψαν από την περιοχή μας. Διάφορα πρόσωπα που η μοναδική ικανότητα ήταν η αφοσίωση στον Υπουργό, ή ο παραγοντισμός και η ψηφοθηρία, «ονοματίστηκαν» γνώστες ειδικών θεμάτων, και πλαισίωσαν τον Υπουργό ως αντάλλαγμα των υπηρεσιών που προσέφεραν προεκλογικά, με μία φυσικά σημαντική οικονομική απολαβή.
Ετσι όμως το πνεύμα του νόμου ανατρέπεται και εκτρέπεται, σε άλλες οδούς όπως συμβαίνει και με άλλους πολιτικούς νόμους.
Στην περίπτωση του Δημάρχου κ. Δημαρά έχουμε την πλέον κατάφορη διαστρέβλωση του νόμου. Κομματικοί και προσωπικοί φίλοι, πολιτικοί παράγοντες, άνθρωποι του β΄ γύρου των δημοτικών εκλογών, άνθρωποι των ΜΜΕ που βοήθησαν, χρηματοδότες, πολιτικοι εξισορροπιστές κ.α. λαμβάνουν ως γέρας τον τίτλο του Συμβούλου, για ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσέφεραν και θα προσφέρουν, με φυσικά σεβαστή οικονομική απολαβή.
Μάλιστα, στην περίπτωση των Δημάρχων, ο νομοθέτης έχει προνοήσει, για την ενίσχυση των υπηρεσιών του Δήμου, ότι οι Σύμβουλοι δεν πρέπει να έχουν ιδιότητα που υπάρχουν στις υπηρεσίες του Δήμου. Ετσι η «ευρηματικότητα» οργιάζει και δημιουργούνται καταγέλαστες καταστάσεις. Π.χ. ο υπεύθυνος τύπου του Δημάρχου δεν προσλαμβάνεται ως δημοσιογράφος (γιατί ο Δήμος έχει δημοσιογράφους) αλλά ως αποσελιδοποιητής – αποδελτοποιητής. Κάποιος που πλατσούριζε τα πόδια του παιδί στην θάλασσα απέκτησε γνώσεις για το λιμάνι, άλλος που πήγαινε κατασκήνωση στου Μίχα, έγινε ειδικός για το περιβάλλον και τέλος προσλαμβάνεται και ένας μεταφραστής (προσοχή όχι διερμηνέας) επειδή πιθανόν ο Δήμος έχει καθημερινή αλληλογραφία με τον ΟΗΕ, αυτοεξευτελιζόμενος ο κ. Δήμαρχος, ότι δεν μπορεί να διαβάσει ένα έγγραφο γραμμένο στα αγγλικά. Φυσικά οι οικονομικές απολαβές είναι σταθερές και άκοπες.
Εμείς που συστρατευτήκαμε με τον κ. Δημαρά πιστέψαμε ότι ήταν στις προθέσεις του να προχωρήσει σε πολιτική εξυγίανση, σε νέες πολιτικές αντιλήψεις και πρακτικές και να προβάλει οράματα για την πόλη. Ειδικά στο θέμα των Συμβούλων ακούγαμε, και πιστεύαμε σαν χάνοι, ότι θα επιλεγή και αξιοποιηθή ότι αξιολογότερο, για να βοηθηθή ο σχεδιασμός της νέας πόλης. Περιμέναμε λοιπόν, στον νέο μεγάλο Καλλικρατικό Δήμο Πατρέων, ότι είναι απαραίτητοι Πολεοδόμοι, συγκοινωνιολόγοι, άνθρωποι με γνώση και εμπειρία για την διαχείριση των σκουπιδιών, ή ακόμη ειδικοί νομικοί για να αποφευχθούν τραγελαφικές καταστάσεις στην εφαρμογή του Καλλικράτη. (Το θέμα με την Δημοτική Βιβλιοθήκη εισήχθει επειγόντως στο δημοτικό συμβούλιο, πήραμε απόφαση, επανήλθε επειγόντως για να αρθεί η προηγούμενη απόφαση και να πάρουμε άλλη και ξαναήρθε επειγόντως για να τροποποιηθεί η προηγούμενη. ΕΛΕΟΣ).
Ο Δήμαρχος «σταθερός» στις προεκλογικές του δεσμεύσεις (κλείνει η Ξερόλακα, η πόλη θα είναι καθαρή, βοήθεια στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες κ.α.) δεν τόλμησε και στο θέμα των Συμβούλων. Ακολούθηκε στην πεπατημένη. Η θέση των Συμβούλων χρησιμοποιούνται πάλι για κάλυψη εξυπηρετήσεων και υποχρεώσεων. Και το αξιοπερίεργο είναι ότι για πρώτη φορά ο κ. Δήμαρχος, πράγμα που δεν μας έχει συνηθίσει, κράτησε κάποιες ισορροπίες. Εξυπηρετήθηκαν όλοι. Ο κ. Φούρας (3), ο κ. Καράβολας (1), ο κ. Νικολόπουλος (1) και φυσικά ο μέντοράς του… ο Υπέρ- Δήμαρχος (2). Ε, κράτησε και αυτός κάποιες θέσεις, αφού εξυπηρέτησε και τον χρηματοδότη του τοποθετώντας τον Πρόεδρο Οργανισμού. Τα λόγια τα μεγάλα πάνε περίπατο.
Και ζούν αυτοί καλά και η πόλη χειρότερα.