Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα τροπή έλαβαν, για μια ακόμη φορά, οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, ύστερα από την υπερψήφιση της κυβέρνησης, κατά τη διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης, και μάλιστα από 153 βουλευτές, πέραν, δηλαδή, της κοινοβουλευτικής δύναμης του ΠΑΣΟΚ, γεγονός που σήμανε την άμεση επανένταξη της Λούκας Κατσέλη στην Κ.Ο. του κόμματος, απ' όπου μόλις προ ολίγων εβδομάδων είχεδιαγραφεί!
Το αξιοσημείωτο και αντιφατικό, συνάμα, είναι ότι αυτή η ψήφος εμπιστοσύνης παρασχέθηκε από μία μεγάλη μερίδα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ υπό την προϋπόθεση ότι θα δρομολογηθούν χωρίς την παραμικρή χρονοτριβή οι διαδικασίες σχηματισμού κυβέρνησης ευρύτατης συνεργασίας, με μοναδικό αντικείμενο τη διάσωση της χώρας, που βρέθηκε πλέον με το ένα... πόδι στο βάραθρο.
Πράγματι, ο Γιώργος Παπανδρέου ανήγγειλε από του βήματος της Βουλής ότι σήμερα κιόλας θα επισκεφθεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ζητώντας του να κινήσει αυτές τις διαδικασίες. Φυσικά, δεν απέκλεισε την απομάκρυνση του ίδιου από την πρωθυπουργία, λέγοντας ότι στη διαβούλευση, που θα επακολουθήσει, θα τεθούν τα πάντα: και το θέμα του επικεφαλής της κυβέρνησης.
Ωστόσο, ο Πρωθυπουργός δεν προανήγγειλε ξεκάθαρα την παραίτησή του, κάτι που του είχε θέσει ως απαράβατο όρο συγκατάθεσής του σ' ένα τέτοιο εγχείρημα ο Αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Συνέπεια αυτού ήταν ο κ. Σαμαράς να κλείσει με πάταγο την πόρτα της συμμετοχής του ίδιου ή στελεχών της Ν.Δ. σ' ένα κυβερνητικό σχήμα ευρείας συνεργασίας, με την εξαιρετικά σκληρή δήλωση στην οποία προέβη έξω από τη Βουλή -δεδομένου ότι από τη διαδικασία της συζήτησης είχε αποχωρήσει, μαζί με τους βουλευτές του κόμματός του, ήδη από την Πέμπτη- ότι, δηλαδή, "έπεσαν οι μάσκες" κι ότι μόνη λύση πλέον είναι οι εκλογές.
Τρεις οι πιθανότητες
Ύστερα από τα παραπάνω, τρία είναι τα επικρατέστερα σενάρια.
Σύμφωνα με το πρώτο, η Ν.Δ. επιμένει στη θέση της, για μη συμμετοχή σε κυβέρνηση συνεργασίας, οι επαφές -με τη μεσολάβηση του Κάρολου Παπούλια- δεν αποδίδουν και παραμένει πρωθυπουργός ο Γιώργος Παπανδρέου για κάποιους μήνες, έχοντας εξασφαλίσει και την ανοχή των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, που επιρρίπτουν στη στάση του κ. Σαμαρά κι όχι του αρχηγού τους τις ευθύνες για το "ναυάγιο" της απόπειρας συγκρότησης κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας.
Με βάση το δεύτερο σενάριο, παραμένει για ένα διάστημα η κυβέρνηση υπό τον Γ. Παπανδρέου, αλλά το οικονομικό αδιέξοδο συνεχίζεται, παρά την παροχή του "οξυγόνου" της 6ης και της 7ης δόσης και προβάλλει απειλητικός ο κίνδυνος για την ανάγκη λήψης και πρόσθετων σκληρών μέτρων. Στην περίπτωση αυτή, ο Πρωθυπουργός είναι πολύ πιθανό να θελήσει να παραδώσει... βελούδινα το "δαχτυλίδι" της διαδοχής στον Ευάγγελο Βενιζέλο και ν' αποσυρθεί διακριτικά από το προσκήνιο.
Το τρίτο -και πιο απόμακρο- σενάριο είναι να πιεστεί αφόρητα ο Αντώνης Σαμαράς, τόσο από ευρωπαϊκούς και αμερικανικούς κύκλους (που έχουν εκφραστεί σε όλους τους τόνους υπέρ της συναίνεσης στην Ελλάδα) όσο και από το εσωτερικό του κόμματός του -είναι πολύ νωπή, άλλωστε, η συλλογή υπογραφών και από βουλευτές της Ν.Δ. σε κείμενο υπέρ της συγκρότησης κυβέρνησης σωτηρίας- και να συμμετάσχει. Αν αυτό το σενάριο λάβει σάρκα και οστά, τότε για τον πρωθυπουργικό θώκο ακούγονται αρκετά ονόματα, με προέλευση τόσο το χώρο του ΠΑΣΟΚ, όπως ο πρ. πρωθυπουργός Κ. Σημίτης (ο οποίος, πάντως, έχει διαγραφεί από τον Γ. Παπανδρέου) ή ο Ευ. Βενιζέλος, όσο και της Ν.Δ., με παράδειγμα τον αντιπρόεδρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρώην επίτροπο της Ε.Ε., Στ. Δήμα. Σε μια τέτοια κυβέρνηση, με επικεφαλής πολιτικό πρόσωπο, θα μπορούσαν να συμμετέχουν και τεχνοκράτες, όπως ο πρ. διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος και τ. αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Λ. Παπαδήμος (το όνομα του οποίου ακούστηκε έντονα και για επικεφαλής μη πολιτικής κυβέρνησης), αλλά και ο νυν διοικητής της ΤτΕ, Γ. Προβόπουλος (που επίσης "έπαιξε" για πρωθυπουργός βραχύβιας τεχνοκρατικής κυβέρνησης).
Συμπεράσματα από την κρίσιμη μάχη της Βουλής
Αν θέλαμε να εξαγάγουμε και κάποια συμπεράσματα από την τριήμερη κοινοβουλευτική μάχη, που... διανθίστηκε με ραγδαίες εξελίξεις, εντός και εκτός Βουλής, αλλά και εντός και εκτός της χώρας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι παρακολουθήσαμε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον -αλλά, προφανώς, αχρείαστο με την Ελλάδα κυριολεκτικά στην... κόψη του ξυραφιού- παιχνίδι τακτικής, από πλευράς τόσο του Πρωθυπουργού όσο και του Αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που φάνηκαν αμφότεροι ν' αλλάζουν θέσεις από τη μια μέρα στην άλλη, σε μια προσπάθεια να μην χάσουν τον έλεγχο των εξελίξεων.
Τελικά, ο Γ. Παπανδρέου, διά... πυρός και σιδήρου, αναδείχτηκε, μέχρι ώρας, νικητής (αν μπορεί, βέβαια, να θεωρηθεί νίκη η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση, υπό την προϋπόθεση της όσο το δυνατόν ταχύτερης αντικατάστασής της από μία άλλη).
Όσο για τον Αντ. Σαμαρά, που έδειξε αρχικά τάσεις συνεννόησης και σημάδια πρόταξης του εθνικού συμφέροντος έναντι του μικροκομματικού, δεν άντεξε ως το τέλος και συμπεριφέρθηκε σαν το παιδί που του παίρνουν τη... σοκολάτα από το χέρι κι εκείνο, θυμωμένο, μαζεύει τα... παιχνίδια του και φεύγει.
Σε κάθε περίπτωση, όλα τα... χαρτιά θ' αρχίσουν ν' ανοίγουν από σήμερα, με την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Προεδρικό Μέγαρο, που έχει προγραμματιστεί για τις 12 το μεσημέρι.
Το σίγουρο είναι πως ο χρόνος κυλά σε βάρος της χώρας και θα πρέπει να ληφθούν το ταχύτερο δυνατό ορθές και υπεύθυνες αποφάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου