ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Οι αρχαίοι Έλληνες δεν θεωρούσαν απρέπεια να κυκλοφορεί κάποιος γυμνός, αντίθετα τους φαίνονταν παράξενοι οι “βάρβαροι” που έντυναν τα κορμιά τους. Οι πρόγονοί μας εμφανίζονταν τελείως ή εν μέρει γυμνοί σε δημόσιους χώρους πολύ συχνότερα από όσο αυτό είναι δυνατό να γίνει σήμερα. Για παράδειγμα ο Πίνδαρος εξυμνεί με τα τραγούδια του τις νεαρές ιέρειές του, τις χορεύτριες της Θεσσαλίας που χόρευαν γυμνές στα συμπόσια των αρχόντων. Οπως αναφέρουν μελετητές της αρχαίας Ελλάδας, οι Έλληνες καλλιτέχνες είχαν περισσότερες ευκαιρίες και μεγαλύτερη ελευθερία απ όσο οι σύγχρονοί τους καλλιτέχνες να παρατηρήσουν, να μελετήσουν και να αντιγράψουν την ομορφιά που τους προσέφερε η φύση και η εποχή τους. Γυμνά συμπλέγματα Τα γυμνάσια, οι δημόσιοι εθνικοί αγώνες, τα καλλιστεία της Λέσβου, της Τενέδου και του ιερού της Δήμητρας στη Βασιλίδα της Αρκαδίας, οι αγώνες πάλης ανάμεσα σε γυμνά αγόρια και κορίτσια της Σπάρτης, της Κρήτης κλπ, ο φημισμένος ναός της Αφροδίτης στην Κόρινθο και πολλά άλλα ήταν ευκαιρίες να βλέπουν τα ωραιότερα σώματα ακάλυπτα, σε ζωηρότατη κίνηση, ομορφότερα ακόμα χάρη στην άμιλλα, στις πιο ποικίλες στάσεις και συμπλέγματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι οι Έλληνες μετά το 720 π.Χ. απελευθερωμένοι από τις ανατολίτικες αντιλήψεις επέτρεπαν στους δρομείς και σε όλους τους άλλους αθλητές να εμφανίζονται τελείως γυμνοί. Οπως συμπεραίνει ο Χανς Λιχτ στο βιβλίο του “Η σεξουαλική ζωή στην αρχαία Ελλάδα” οι Έλληνες, ο υγιέστερος και αισθητικά τελειότερος λαός που γνώρισε ο κόσμος, κατάλαβαν γρήγορα πως η κάλυψη των γεννητικών οργάνων – ενώ το υπόλοιπο σώμα παρέμενε γυμνό- ήταν αφύσικη και αναγνώρισαν πως η κάλυψη των οργάνων αυτών θα είχε κάποιο νόημα αν αποδιδόταν στις λειτουργίες τους ηθική και κατώτερη σημασία.