...ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ...

Γύρω στα 1762, καθώς η αγορά οικιακών προϊόντων δεν ήταν ιδιαίτερα επικερδής, έμποροι από τα Αμπελάκια, απευθύνθηκαν άμεσα στις ευρωπαϊκές αγορές, συγκεκριμένα στην Βιέννη και σύντομα "το πύρινο" Αμπελακιώτικο ερυθρόνημα απέκτησε υψηλή αξία. Μετά την επιστροφή από ένα πολύ επιτυχημένο, από άποψη πωλήσεων ταξίδι, που είχε ως αποτέλεσμα ένα μεγάλο αριθμό παραγγελιών και την ικανοποίηση των εμπόρων, το 1769 κάτω από την εξουσία του Γεωργίου Μαύρου / Σβάρτς, προτάθηκε στους κατοίκους του χωριού, η δημιουργία ενός κεντρικού οργανισμού για την παραγωγή και πώληση αυτού του νήματος. Αυτοί οι οίκοι, οδήγησαν στην δημιουργία μιας συνεταιριστικής υποδομής και μετά από κάποια χρόνια διαπραγματεύσεων και ανοιχτών συζητήσεων (πήρε λίγο ή πολύ 10 χρόνια ώστε να αποφασιστεί ο τρόπος με τον οποίο το κεφάλαιο θα μπορούσε να συνεργαστεί με την εργατιά) πραγματοποιήθηκε συμφωνία και την 1η Ιανουαρίου 1780, στήθηκε ο Κοινός Συνεταιρισμός "Συντροφιά" των Αμπελακίων. Για την εκπόνηση των εργασιών του Συνεταιρισμού συντάχθηκαν τα απαραίτητα άρθρα, ενώ πέντε Επιτροπές - Εκτελεστική, Διαχειριστική, Αγροτική, Χειροτεχνική και Παρακολούθησης,δημιουργήθηκαν, οι οποίες ήταν υπεύθυνες για την διαχείριση και ευμάρεια του οργανισμού αυτού. Ο πρώτος συνεταιρισμός είχε ήδη ιδρυθεί. Ο Συνεταιρισμός (Συντροφιά) διένυσε μια περίοδο άνθισης και οικονομικής ευμάρειας που έφτασε αισίως τα 31 χρόνια, ως το έτος 1811, που επήλθε και η διάλυσή του. Κατά την περίοδο ακμής του, αποτελούνταν συνολικά από 6.000 μέλη, 4.000 από τα Αμπελάκια και 2.000 από διπλανά χωριά.